Περί επιχειρηματικού πανεπιστημίου στη σχολή μας...

Γενική Συνέλευση Τμήματος!

Χθες, Τρίτη 16/12, μετά από μία μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στον Πρόεδρο(αφού εμφανίστηκε στη σχολή...), κατατέθηκαν τα αιτήματα του Συλλόγου,όπως διαμορφώθηκαν από τις αποφάσεις του και από την επικύρωση των αιτημάτων της επιτροπής ωρολογίου προγράμματος-προγράμματος σπουδών, και απαιτήσαμε το Τμήμα να τοποθετηθεί ανοιχτά επ'αυτών, και όχι κεκλεισμένων των θυρών,όπως συνηθίζουν πλέον να συνεδριάζουν οι διοικήσεις- το Τμήμα μας, η Σύγκλητος, η Σύνοδος Πρυτάνεων . Μετά από πολλές υπεκφυγές, ο κ.Σκαλτσούνης θα συγκαλέσει Γενική Συνέλευση Τμήματος στο ΦΜ2, με την παρουσία του Φοιτητικού Συλλόγου και εργαζομένων του τμήματος.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ.

Να εναντιωθούμε στην υποχρηματοδότηση,που έρχεται να διαλύσει τις σπουδές μας και να βάλει τις εταιρείες ακόμη πιο επιθετικά στη σχολή μας, να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε τις ανάγκες μας, από το πρόγραμμα της εξεταστικής και βιώσιμους ρυθμούς σπουδών, μέχρι τα συνολικά μας δικαιώματα σε μόρφωση-δουλειά-ελευθερίες!

(παρένθεση): πάρτυ!

Για να διατηρούμε την πολιτική μας αυτοτέλεια, είναι απαραίτητο να είμαστε και οικονομικά ανεξάρτητοι. Γι' αυτό και δεν δεχόμαστε κανενός είδους επιχορήγηση ή επιδότηση από το κράτος ή από πολιτικούς φορείς. Η προσπάθεια όμως που κάνουμε και η πολιτική μας ύπαρξη κοστίζει. Κείμενα, αφίσες, πανό κλπ. καλύπτονται αποκλειστικά από τα πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης που διοργανώνουμε.
Παρτάρουμε προάγοντας, όχι άλλο ένα, αλλά ένα άλλο πρότυπο διασκέδασης για τη νεολαία, μακριά από εμπορευματοποιημένα μοντέλα και την κυρίαρχη κουλτούρα, με φτηνά ποτά, για να πάρουμε δύναμη για τις μάχες που έχουμε να δώσουμε μαζί το επόμενο διάστημα!

ΟΛΟΙ στη ΓΣ 16/12, 11 η ώρα!

 

Γενική Συνέλευση Τρίτη 9/12 | 11 π.μ. | ΦΜ2

Ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες!

 

Για τη φοιτητική μέριμνα...

 

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης ΦΣ Φαρμακευτικής, 21/11/2014

Με απαρτία έληξε η Γενική Συνέλευση, σήμερα 21/11, παρά την καταγγελία της από την "υπεύθυνη" ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Υπερψηφίστηκε ως ψήφισμα της επιτροπής ωρολογίου προγράμματος του συλλόγου ενδεικτικό πρόγραμμα εξεταστικής, ως βάση για συνδιαμόρφωση και περαιτέρω δουλειά της επιτροπής, η οποία είναι και σε άμεση ανάδραση με τις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου. 

Ακολουθεί το πλαίσιο που υπερψηφίστηκε και αποτελεί απόφαση του Συλλόγου: 

Ο φόβος άλλαξε στρατόπεδο!

Μίλησε κάποιος για βία?

 

Μυρίζει Νοέμβρης!

Για τις δράσεις του συλλόγου μας...

Απόφαση ΓΣ 11/11/2014

Η Γενική Συνέλευση έληξε με αυξημένη απαρτία(135). Υπερψηφίστηκε το πλαίσιο αντίδοτο-εαακ: 

ΟΛΟΙ στη Γενική Συνέλευση, Τρίτη 11/11!

Απόφαση του Συντονιστικού Γενικών Συνελέυσεων και Καταλήψεων, 6/11/2014

Μετά τη σημερινή μαζική πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία, οι φοιτητικοί σύλλογοι από κοινού με μαθητές και εργαζομένους στο χώρο της εκπαίδευσης δώσαμε μια πρώτη απάντηση στην Κυβέρνηση και απευθύνουμε αγωνιστικό κάλεσμα για κλιμάκωση και συνέχιση του αγώνα.

Τα τελευταία χρόνια δεχόμαστε μια άνευ προηγουμένου επίθεση. Ο στόχος; Να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στον εργαζόμενο κόσμο και τη νεολαία. Τα αλλεπάλληλα μνημόνια, οι αντιλαικές πολιτικές, ο ΕΝΦΙΑ, η αναίρεση κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών στοχεύουν στο να παγιώσουν ένα καθεστώς διαρκούς λιτότητας για τον ελληνικό λαό.
Σε αυτό το φόντο το μέλλον για τη νεολαία φαντάζει δυσοίωνο. Ένα μέλλον ανεργίας (60% τώρα στους νέους!), δυσμενών σχέσεων εργασίας με καταργημένες συλλογικές συμβάσεις, με καλύτερη προοπτική να φαντάζουν τα voucher, η ανασφάλιστη παροδική εργασία και η μετανάστευση.
Κι ενώ το μέλλον της νεολαίας είναι αυτό, αυτή τη στιγμή το σύνολο των βαθμίδων της εκπαίδευσης δέχεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση με στόχο το προχώρημα των επιταγών της Κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.

ε...αυτό ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ!

"Α...εμείς είμαστε ανεξάρτητοι από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ" [ΔΑΠ-ΠΑΣΠ]
"Α...εμείς είμαστε αγωνιστική(sic!) παράταξη" [ΠΑΣΠ]
"Α...εμείς είμαστε υπεύθυνη δύναμη,με τα συμφέροντα των φοιτητών" [ΔΑΠ]

ΠΟΣΟ αγωνιστές είστε, "συνάδελφοι", όταν με κάθε τρόπο τις τελευταίες μέρες σαμποτάρετε τη Γενική Συνέλευση?
ΠΟΣΟ είστε με τα συμφέροντα των φοιτητών όταν τους εμποδίζετε ακόμα και να συνεδριάσουν και εν τέλει να τα εξυπηρετήσουν και να τα επιβάλουν?

Ας δούμε τα γεγονότα από την αρχή.

Για τη δωρεάν σίτιση

ΟΛΟΙ την Παρασκευη στις 12:00 στην εκ νέου συνάντηση των επιτροπών του Συλλόγου, και της επιτροπής για τη φοιτητική μέριμνα!

ΟΛΟΙ την Πέμπτη 30/10 στη Σύγκλητο!

Μας καλωσρίζουν στο νέο πανεπιστήμιο-δε θα δεχτούμε την πρόσκληση!

Για τις ενέργειες της ΠΚΣ...

ΟΛΟΙ στη Γενική Συνέλευση: Παρασκευή 24/10 | 1 μ.μ. | ΦΜ2

Τι συμβαίνει στο ΕΚΠΑ?

Αναδημοσιεύουμε κείμενο της Ζέτας Μελαμπιανάκη:

"Δευτέρα, 13 Οκτωβρίου 2014: Το Κεντρικό Κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30) ΚΛΕΙΝΕΙ με απόφαση της Διοίκησης. Η δικαιολογία είναι μια προγραμματισμένη φοιτητική κινητοποίηση. Με αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων, οι φοιτητικοί σύλλογοι σκόπευαν να προχωρήσουν σε συμβολική κατάληψη της Πρυτανείας διαμαρτυρόμενοι για τις επικείμενες διαγραφές και με σκοπό να ζητήσουν τη διεξαγωγή Συγκλήτου για τα ζητήματα των διαγραφών, της σίτισης, της καθαριότητας κλπ.  Με τη βοήθεια των ΜΑΤ, η είσοδος απαγορεύεται στους φοιτητές και η συμβολική κατάληψη δεν πραγματοποιείται.
Τρίτη, 14 Οκτωβρίου:

Κοινό δελτίο τύπου Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού-Φοιτητικών Συλλόγων ΕΚΠΑ

Ήδη από την αρχή της φετινής ακαδημαϊκής  χρονιάς η Κυβέρνηση, ο Υπουργός αλλά και οι πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ φρόντισαν να μας δείξουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως αντιλαμβάνονται το Πανεπιστήμιο του μέλλοντος. Μετά την ανακοίνωση του Υπουργείου για διαγραφή 180.000 φοιτητών στα τέλη του καλοκαιριού, ο νέος Πρύτανης του Ιδρύματος Φορτσάκης δεν άργησε να μας δείξει ότι εννοούσε ό,τι έλεγε στις συνεντεύξεις του στην «Καθημερινή» και το MEGA. Αποφάσισε να δράσει ως το μακρύ χέρι της Κυβέρνησης διαμηνύοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι θα εφαρμόσει τον ν.Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου στο σύνολό του περνώντας τον οργανισμό μέσω του οποίου θα επικυρωθούν οι απολύσεις διοικητικού προσωπικού, οι διαγραφές φοιτητών και θα προωθηθεί περαιτέρω η ιδιωτική πρωτοβουλία στο Παν/μιο. Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι λεφτά υπάρχουν για τους μεγαλοεργολάβους που αναλαμβάνουν φύλαξη, καθαριότητα και σίτιση και το αποτέλεσμα είναι security, facecontrol, σχολές γεμάτες σκουπίδια αντί για εργαζομένους με μόνιμη και σταθερή δουλειά και φοιτητικές παροχές.

Την τελευταία εβδομάδα είδαμε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών σκηνικά που θυμίζουν τις πιο μελανές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας. Όταν οι φοιτητικοί σύλλογοι του ΕΚΠΑ με απόφαση των γενικών τους συνελεύσεων θέλησαν να προβούν σε κινητοποίηση

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΦΣ Φαρμακευτικής, 17/10/2014

Η ψηφοφορία έληξε ως εξής:
Πλαίσιο αντίδοτο-εαακ: 44
Πλαίσιο Επιτροπής Αγώνα: 28
Πλαίσιο ΑΡΕΝ: 4
Πλαίσιο ΠΑΣΠ:5
Πλαίσιο ΔΑΠ:16
Λευκά:6
Παρόντες:7
Σύνολο:110 (απαρτία:110)

Το πλαίσιο που υπερψηφίστηκε ως απόφαση:
 

Δελτίο Τύπου ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης για την κατάληψη Φοιτητικών Συλλόγων στην Πρυτανεία του ΑΠΘ

Στις 3 Οκτώβρη οι συλλογοι φοιτητων χημείας και φιλολογίας πραγματοποίησαν κατάληψη του κτιρίου διοίκησης στη βαση των αποφάσεων των γενικών τους συνελεύσεων. Οι αποφάσεις αυτές εναντιώνονταν όχι μόνο διακηρυκτικά στις εξαγγελίες των πρυτανικών αρχών για τις πρώτες διαγραφές στις 10 οκτώβρη αλλά και υλικά, ασκώντας πιέσεις στον νέο πρύτανη Μήτκα, ώστε να μπλοκαριστούν οι διαγραφές και να μην περάσει η προσπαθεία του να πραγματοποιούνται οι συνεδριάσεις των οργάνων του πανεπιστημίου κεκλεισμένων των θυρών.

Σε συνέχεια των κινητοποιήσεων και ως απάντηση στα συμβάντα της συγκλήτου την Τετάρτη 8 Οκτώβρη όπου απαγορεύθηκε η εισοδος και η παρουσια των φοιτητων στη σύγκλητο κλειδώνοντάς τους απ έξω και απειλώντας τους με την παρουσία μπράβων. Στις 9 Οκτώβρη οι συλλογοι χημείας, ηλεκτρολόγων μηχανολόγων, αρχιτεκτονικής, ιστορίας αρχαιολογίας πραγματοποίησαν εκ νεου κατάληψη της πρυτανείας. 

Περί συνεδρίου ο λόγος....

Κείμενο των σχημάτων ΕΑΑΚ Φαρμακευτικών σχολών

Κάλεσμα στη Γενική Συνέλευση 15/10

 

"Σκέψου αλλιώς" ή αλλιώς...μη σκέφτεσαι!

 

Κάλεσμα αγώνα

 

 

ΠΑΣΠ-ΔΑΠ μας διαγράφουν!

Τους τελευταίους μήνες στο χώρο της εκπαίδευσης πηγαίνει να διαμορφωθεί μία εφιαλτική κατάσταση: σχολεία υποστελεχώνονται δραματικά ή κλείνουν και καθηγητές βρίσκονται ξανά «υπό αξιολόγηση», με νέες μειώσεις μισθών και απολύσεις στον ορίζοντα. Μαθητές και φοιτητές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν  τις σπουδές τους ή να γυρίσουν στις πόλεις τους γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Ταυτόχρονα οι μισοί και πλέον συμφοιτητές μας αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τη σχολή για να μπορούν να σπουδάσουν και να συντηρούν και οι ίδιοι τις οικογένειές τους.

Σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση που η εκπαίδευση βάλλεται οριζοντίως και καθέτως, στην σημερινή συγκυρία που το δικαίωμα στην μόρφωση γίνεται δικαίωμα ολοένα για λιγότερους, ήρθαν και οι περίφημες διαγραφές στα πανεπιστήμια, ως ένας βήμα παραπέρα υλοποίησης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που έχει ξεκινήσει (και μπλοκαριστεί πολλάκις) τα τελευταία χρόνια. Δεν θα σταθούμε στο να αναλύσουμε τι ακριβώς σημαίνουν οι διαγραφές. Το έχουμε κάνει και θα το ξανακάνουμε σε άλλα κείμενά μας στο μέλλον και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για να μην περάσει ακόμα ένα μέτρο που διαλύει τις ζωές μας, τσακίζει τα όνειρά μας για σπουδές , μόρφωση και δουλειά (μαζί με άλλους παράγοντες φυσικά) με αξιοπρέπεια. Θα σταθούμε μόνο στις τελευταίες εξελίξεις που έχουν να κάνουν με το ζήτημα των διαγραφών, και με τις οποίες έχει να κάνει και η συγκεκριμένη καταγγελία.

Πριν μερικές μέρες, με εντολή του νέου Πρύτανη Φορτσάκη (κρατήστε το όνομα, κάτι μας λέει ότι θα απασχολήσει την καθημερινότητά μας πολύ στο επόμενο διάστημα) και στο ίδιο μήκος κύματος με τις εντολές του Υπουργού  Παιδείας Λοβέρδου όλες οι γραμματείες και οι κοσμητείες του ιδρύματος κλήθηκαν να αποστείλουν λίστες στο υπουργείο με ονόματα των υπό διαγραφή φοιτητών. Οι λίστες αυτές έπρεπε να εμπεριέχουν ΟΛΟΥΣ όσους εισήχθησαν πριν το 2003 σε σχολές τετραετούς φοίτησης και πριν το 2001 σε σχολές πενταετούς φοίτησης προκειμένου να περάσουν από την διαδικασία της αυτοδίκαιης διαγραφής! Στα πλαίσια αυτά η Ε.Α.Α.Κ της ΦΜΣ δεδομένου ότι οι περισσότερες σχολές έχουν εξεταστική, και για άλλες (όπως η δική μας) οι παραδόσεις δεν έχουν ξεκινήσει και άρα 1)Οι Γενικές Συνελεύσεις αντικειμενικά δε θα μπορούσαν να μαζέψουν την απαιτούμενη απαρτία ούτε 2) να προετοιμαστούν κατάλληλα με βάση το κατεπείγον της υπόθεσης, πρότεινε στα διοικητικά συμβούλια των σχολών ψήφισμα για κατάληψη των γραμματειών και της κοσμητείας από τους συλλόγους για να μη σταλεί καμία λίστα. Αν και η θέση μας είναι ότι όλα τα ζητήματα ΠΡΕΠΕΙ να συζητιούνται και να αποφασίζονται στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, δεν είναι η πρώτη φορά που λόγω αντικειμενικών δυσκολιών οι προτάσεις περνούσαν μέσα από τα Δ.Σ. Και κάπου εδώ έρχεται και η ουσία της παρούσας καταγγελίας...

Για άλλη μια φορά οι νεολαίες της λαομίσητης συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και πρόθυμοι βοηθοί σε αυτούς που περιγράψαμε παραπάνω, οι κύριοι εκφραστές και υποστηρικτές μέσα στις σχολές της πολιτικής που διαλύει κάθε ψήγμα δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου, τη πολιτικής που αβαντάρει τις επιχειρήσεις και που στερεί το δικαίωμα σε χιλιάδες νέους να σπουδάσουν, η “δικιά μας συγκυβέρνηση”  μέσα στην σχολή, οι ΔΑΠ και ΠΑΣΠ έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. Οι νεολαίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις σχολές (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ)  ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΝ το ψήφισμα για το μπλοκάρισμα της αποστολής των στοιχείων που θα διαγράψουν ΑΥΡΙΟ ΚΙΟΛΑΣ πολλούς συμφοιτητές μας! Οι δικαιολογίες τους αποτελούν για μας πέρα από την προφανή στήριξη του μέτρου των διαγραφών (εξάλλου δε δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει) δημόσια προσβολή της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας ΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ που έχει σημαντικές αγωνιστικές μνήμες από τα προηγούμενα χρόνια.

Οι εγγυητές της μνημονιακής ομαλότητας και της απρόσκοπτης καπιταλιστικής ανάπτυξης εις βάρος μας μέσα στις σχολές, οι φορείς τις ΠΙΟ ΑΝΤΙΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΙΒΑΛΙΚΗΣ ρητορείας, αυτοί που προωθούν χρόνια τώρα τον ατομικό δρόμο και την συνδιαλλαγή με καθηγητές, πρυτάνεις και υπουργεία, θυμήθηκαν να μας πουν, τι ξαφνικά; Ότι ΔΕΝ μπορούν να υπογράψουν ένα τέτοιο ψήφισμα ,γιατί ανώτερο όργανο του συλλόγου για να αποφασίσει είναι η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του συλλόγου!!!

Αλήθεια “συνάδελφοι” από την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, από πότε γίνατε και εσείς πολιτικές δυνάμεις που υπάγουν όλη την εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις; Γιατί κοντεύουμε να ξεχάσουμε πως είναι να βλέπεις ΔΑΠίτη και Πασπίτη σε Γενική Συνέλευση.

Αν δε μας απατά η μνήμη μας η τελευταία φορά που εμφανιστήκατε σε Γενική Συνέλευση ήταν για να ψηφίσετε μαζικά τα πλαίσια....άλλων για ανοιχτή σχολή και να συμβάλλετε και εσείς στην λήξη του αγώνα των διοικητικών “από τα μέσα”...

Αν δε μας απατά η μνήμη μας , εσείς είστε που έχετε να υπογράψετε σε Δ.Σ για Γενική Συνέλευση έναν ΟΛΟΚΛΗΡΟ χρόνο, μπλοκάροντας και τυπικά αλλά και ουσιαστικά (λέγοντας ότι δεν υπάρχει συνέλευση στο κόσμο που ενδιαφέρεται) όλες τις Γενικές Συνελεύσεις της προηγούμενης χρονιάς.

Αν δε μας απατά η μνήμη μας, εσείς είστε αυτοί που στις Γενικές Συνελεύσεις (“συνάδελφοι” της ΔΑΠ) ερχόσασταν μόνο και μόνο για να εκφράσετε τις πιο ΑΚΡΟΔΕΞΙΕΣ και Κυβερνητικές θέσεις, μήπως και καταφέρετε να συσπειρώσετε στις τάξεις σας όλο τον ακροδεξιό συρφετό που υπάρχει στην σχολή και μετά...ραντεβού στις εκλογές.

Για μας λοιπόν, αυτό αποτελεί ξεκάθαρη υπεκφυγή για το ζήτημα των διαγραφών, προσπάθεια να μη κουνηθεί φύλλο, να μην υπάρξει καμία αγωνιστική κίνηση του συλλόγου μας και ταυτόχρονη προσπάθεια να κρύψετε από τον σύλλογο την πραγματική σας υπόσταση τώρα που το καράβι της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ βουλιάζει. Ότι είστε ένα και το αυτό με την άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, πολιτικοί εκφραστές των μεγαλοεργολάβων, των εταιριών και των μεγαλοκαθηγητάδων μέσα στις σχολές, είστε αυτοί που περιμένετε να ανελιχθείτε στα συντρίμμια του δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου, που περιμένετε να ανελιχθείτε στα συντρίμμια των ζωών μιας ολόκληρης γενιάς.

Γι' αυτό καλούμε ΚΑΘΕ φοιτητή του συλλόγου μας, να απομονώσει τις καθεστωτικές δυνάμεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, να μην “τσιμπήσει” στις διασπαστικές λογικές που προβάλλουν στο όνομα του “ρεαλισμού” και της “ανάπτυξης”, να κάνει τον αγώνα ενάντια στις διαγραφές και γενικότερα ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας υπόθεση δική του, να αποτελέσει ενεργό μέλος του συλλόγου του, μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις του επόμενου διαστήματος. Για να γίνει ο σύλλογός μας κύτταρο αγώνα και να συνδεθεί με τους υπόλοιπους συλλόγους σε ένα πραγματικά επικίνδυνο Φοιτητικό Κίνημα που θα έρθει να πάρει όλα όσα μας ανήκουν.

ΥΓ. “Συνάδελφοι” Δαπίτες και Πασπίτες, μιας που είστε με τις Γενικές Συνελεύσεις, θα χαρούμε πολύ να σας δούμε και να σας ακούσουμε (αν υπογράψετε βέβαια) στις Γενικές Συνελεύσεις που θα καλεστούν το επόμενο διάστημα.

Αντί καλωσορίσματος!

μπροσούρα για εγγραφές

ΟΛΟΙ στη Γενική Συνέλευση του ΦΣ Φαρμακευτικής! Τετάρτη 10/9 | 13:00 | ΦΜ2

Κάλεσμα σε ΓΣ

Αντί καλωσορίσματος λοιπόν...

κείμενο ΕΑΑΚ ΣΘΕ

Αντί καλωσορίσματος λοιπόν

Διαγραφές: Ποιος, ποιον?

ΟΛΟΙ στη Γενική Συνέλευση του ΦΣ Φαρμακευτικής την Τετάρτη 10/9 στις 13:00 στο ΦΜ2!

κείμενο αντίδοτο-ε.α.α.κ. για διαγραφές

ανακοίνωση ΕΑΑΚ για τις διαγραφές

εαακ για διαγραφές φοιτητών

οργανισμοί? δεν παίζει!

Για την προσπάθεια συγκρότησης οργανισμού στο ΕΚΠΑ

Την Πέμπτη 15/5 συνεδρίασε η σύγκλητος του ΕΚΠΑ με βασικό θέμα την ψήφιση του προσχεδίου οργανισμού για το ΕΚΠΑ. Η όλη διαδικασία πραγματοποιήθηκε με απόλυτα μεθοδευμένο τρόπο. Μία μόλις ημέρα πριν τη συνεδρίαση δημοσιεύτηκε ένα κείμενο 150 σελίδων το οποίο ορίζει τη λειτουργία του Πανεπιστημίου σε όλο του το εύρος χωρίς φυσικά να το μάθει κάνεις. Η ίδια η διαδικασία της έγκρισής του μόνο δημοκρατική δεν ήταν, αφού χωρίς να διεξαχθεί ψηφοφορία και παρά τις αντιδράσεις των φοιτητικών συλλόγων και των διοικητικών που παρευρίσκονταν εκεί, ο Πρύτανης απλά ανακοίνωσε ότι «Πέρασε ομόφωνα…». Φαίνεται ότι τον εμπνέουν οι μεθοδεύσεις του υπουργείου που ετοιμάζεται να περάσει από την πίσω πόρτα, χωρίς καν να εμφανίσει κάτι στη Βουλή, το σχέδιο Αθηνά 2 και τα κλεισίματα σχολών.

Τι ήταν όμως αυτό που «πέρασε ομόφωνα»; Το προσχέδιο του και ο οργανισμός έρχονται να καθορίσουν πώς θα ζουν, θα σπουδάζουν και θα εργάζονται όλοι μέσα στο πανεπιστήμιο. Είναι ο νέος μοχλός για τη πλήρη εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και των κατευθύνσεων της ΕΕ και της Μπολόνια για τα πανεπιστήμια. Ο οργανισμός μεταξύ άλλων ορίζει δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα, διαγραφές φοιτητών, πειθαρχικά «για κάθε παρακώλυση της ακαδημαϊκής λειτουργίας», δημιουργία προγραμμάτων σπουδών με αλυσίδες μαθημάτων και πιστωτικές μονάδες, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο τους όρους για τη διάσπαση πτυχίων και τη δημιουργία ατομικών προγραμμάτων σπουδών. Συγχρόνως ανοίγει το δρόμο για τα φοιτητοδάνεια και την ανταποδοτική φοιτητική εργασία, ενώ παράλληλα επιτρέπει στην ιδιωτική πρωτοβουλία να ορίζει τα προγράμματα σπουδών των τμημάτων και την έρευνα με βάση της ανάγκες της αγοράς.

Βγήκε με θράσος ο πρύτανης και μερίδα καθηγητών να μας πουν ότι είναι «επιτυχία» γιατί δεν ορίζει με σαφήνεια τις διαγραφές φοιτητών και τη διάσπαση πτυχίων. Μα ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτά θα έρθουν με τον εσωτερικό κανονισμό που του έστρωσαν σήμερα το έδαφος. Υπηρέτησαν πλήρως τη λογική κυβέρνησης και υπουργείου που ήθελαν πρώτα το οργανόγραμμα (για να ξεμπερδεύουν με τους διοικητικούς) και στη συνέχεια τον οργανισμό για να διαλύσουν πτυχία και προγράμματα σπουδών, να κατακερματίσουν τους κύκλους σπουδών και να διαγράψουν το δήθεν «βάρος» των αιώνιων! Μπροστά στα μάτια μας χτίζεται το πανεπιστήμιο του μνημονίου, φιλικό για τις επιχειρήσεις και τους αυριανούς μας εργοδότες, εχθρικό απέναντι στα δικαιώματα φοιτητών και εργαζομένων!

Στην απελπισμένη προσπάθεια τόσο του υπουργείου όσο και της συγκλήτου να περάσει η αντι-εκπαιδευτική αναδιάρθρωση μέσω των οργανισμών προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν σαν μοχλό πίεσης τους υπό απόλυση διοικητικούς με κάλπικες υποσχέσεις για επαναπρόσληψη μόνο αν περάσει ο οργανισμός. Ταυτόχρονα απειλούν με πειθαρχικές διώξεις τους φοιτητές που βρέθηκαν στη συνεδρίαση της συγκλήτου για να μεταφέρουν τις αποφάσεις των φοιτητικών τους συλλόγων και να μπλοκάρουν την εντελώς αντιδημοκρατική προσπάθεια να αλλάξει άρδην ο τρόπος λειτουργίας του Ιδρύματος εις βάρος των συμφερόντων των φοιτητών και των εργαζομένων. Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν και να μας στρέψουν τον ένα ενάντια στον άλλο για να περάσουν ανενόχλητοι τα σχέδια τους.

Η Σύγκλητος τάσσεται σαφώς υπέρ του Υπουργείου και προσπαθεί με κάθε τρόπο να εφαρμόσει την πολιτική της κυβέρνησης η οποία υποβαθμίζει όλο και περισσότερο το δημόσιο δωρεάν Πανεπιστήμιο, απειλώντας μάλιστα τους φοιτητές που αγωνίζονται για την υπεράσπιση του. ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ! Φοιτητές και εργαζόμενοι έχουν δώσει έναν ηρωικό αγώνα από κοινού όλο το προηγούμενο διάστημα και θα συνεχίσουμε κόντρα σε κάθε απειλή και σχέδιο του υπουργείου και της κυβέρνησης. Οι απειλές τους δείχνουν απλά πόσο φοβισμένοι είναι, καταφεύγουν στην αγκαλιά των ΜΑΤ γιατί δεν έχουν κανένα σύμμαχο μες τις σχολές! Δεν μπορούν να τρομοκρατήσουν το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα που παλεύει για τα δικαιώματα του! Δεν μπορούν να εμποδίσουν τον αγώνα ως τη νίκη!

• ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
• ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
• ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΡΟΙΚΑΣ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΑΣ

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση ΕΚΠΑ

Να γίνουμε ο εφιάλτης τους!

Να γίνουμε ο εφιάλτης τους!

Όσο δέρμα κι αν πετάξουν...

όσο δέρμα κι αν πετάξουν

Για κανένα λόγο!

για κανένα λόγο!

Ρίξε,ρίξε,ξαναρίξε λάσπη, κάτι θα μείνει

Λάσπη-λάσπη

Δεν υπάρχει λόγος!

Η νεολαία δεν ψάχνει για σωτήρες! 7 Μάη παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!

Εκλογικό 4σέλιδο- αντίδοτο εα.α.κ.

Ρίξε Χ στην αποχή!

ΑΝ Η ΑΠΟΧΗ ΑΛΛΑΖΕ ΚΑΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ

Ζωντανός Σύλλογος vs Ζωντανές Επιμέρους Δομές

Ζωντανός Σύλλογος vs Ζωντανές Επιμέρους Δομές του

Ερωτηματολόγιο ΔΑΠ

Ερωτηματολόγιο ΔΑΠ: Παιδεία για τις ανάγκες τίνος??

Θα γίνεις κι εσύ φασίστας?

ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΦΑΣΙΣΤΑΣ?

Κανένας φοιτητής δε θα διαγραφεί!

  Την περασμένη περίοδο η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας τις επιταγές της Ε.Ε., ανακοίνωσε μέσω το υπουργείου ότι το καλοκαίρι του 2014, θα επιβάλλει τις διαγραφές περίπου 180.000 «αιώνιων» φοιτητών, με αφορμή την οικονομική επιβάρυνση του πανεπιστημίου, στην προσπάθεια της εξυγίανσής του. Τη στιγμή, που κάνουν λόγο για το κόστος των μεγαλοετών φοιτητών, αποκαλύπτεται η χυδαιότητα των ψεμάτων τους, καθώς οι φοιτητές μετά το έβδομο έτος δεν δικαιούνται καν το φοιτητικό πάσο και δεν κοστίζουν ούτε μισό ευρώ στα ιδρύματα ή στο ελληνικό κράτος. Η επιλογή για τη διαγραφή των φοιτητών δεν έρχεται από το πουθενά.
  Στο φόντο της “οικονομικής εξυγίανσης” μάλιστα, κάνουν λόγο για “πρόστιμα-δίαδακτρα” για όσους έχουν περατώσει τα ν+2 έτη. Κάπως έτσι ανοίγει η κερκόπορτα για δίδακτρα. Στην Ελλάδα του 2014,που πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλέψουν για να μπορούν να σπουδάσουν(και φυσικά σε καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα και επισφάλειας) φαίνεται ότι πρόκειται για ένα ξεκάθαρα ταξικό μέτρο, ένα μέτρο που συμπληρώνει τη συνολικότερη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που διαμορφώνει ένα πανεπιστήμιο για λίγους, κάτι που ανέκαθεν έβρισκε μπροστά του την αντίσταση του φοιτητικού κινήματος.
 Επί της ουσίας, λίγο ή πολύ έρχονται να επιβάλλουν τον ατομικό δρόμο εντός του φοιτητικού σώματος, καταστέλλοντας οποιαδήποτε σκέψη για συλλογική διεκδίκηση και κάθε φωνή αντίστασης η οποία μέσα από το φοιτητικό κίνημα στοχεύει στην ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης. Οι διαγραφές αποτελούν ένα απαραίτητο, πρώτο βήμα, ώστε να καθυποταχθεί το φοιτητικό κίνημα, στην προσπάθεια διαμόρφωσης ενός εντελώς διαφορετικού πεδίου εντός των ιδρυμάτων. Θέλουν ένα πανεπιστήμιο άμεσα συνδεδεμένο με τις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου, το οποίο θα κατανέμει τους αυριανούς εργαζομένους στην εργασιακή περιπλάνηση μέσα από ένα φαύλο κύκλο κατάρτισης και επανακατάρτισης διαμορφώνοντάς τους πλήρως υποταγμένους στον εκάστοτε εργοδότη τους. Υπ’ αυτήν την έννοια προετοιμάζουν το σημερινό φοιτητή να συναινέσει στην κυρίαρχη συνθήκη, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και τον αυριανό εργαζόμενο και να του επιβάλλουν να μην εξεγερθεί ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που θεσμοθετούν ως καθεστώς! Όποιος δεν συμβιβάζεται ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί λόγω εργασίας στα κατακερματισμένα πτυχία, τις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις και την εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών θα διαγράφεται! Μέσα από την εφαρμογή των διαγραφών έρχεται να αφαιρεθεί η δυνατότητα για την κατάκτηση των διεκδικήσεων των φοιτητών, δημιουργώντας ένα ψευτοδίλημμα, ότι είτε θα ασχοληθούν με τις συλλογικές διεκδικήσεις και διαδικασίες, είτε θα ασχοληθούν αυτοτελώς με την απόκτηση του πτυχίου τους, αδιαφορώντας για την πολιτική συγκυρία. Σε αυτήν την κατεύθυνση αποτελούν και ένα μέσο πίεσης από πλευράς υπουργείου, στη λογική ότι στο βαθμό που το φοιτητικό κίνημα θα αποτελέσει εμπόδιο για τις κατευθύνσεις της κυρίαρχης τάξης σήμερα, θα ποινικοποιείται ακόμα και με τη διαγραφή του. Πέραν των παραπάνω οι διαγραφές έρχονται να προετοιμάσουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, προκειμένου την ερχόμενη περίοδο οι τομές που επιχειρούνται στην εκπαίδευση μέσω και των εσωτερικών κανονισμών (2 κύκλοι σπουδών, σύνδεση πανεπιστημίου με επιχειρήσεις, κατακερματισμένα πτυχία, ν+2), να περάσουν με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιστάσεις.
   Η προπαγάνδα της κυβέρνησης γύρω από το ζήτημα των διαγραφών κάνει λόγο για μείωση του κόστους εντός των ιδρυμάτων, στη λογική πως οι μεγαλοετείς φοιτητές επιβαρύνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια και αποτελούν πρόβλημα. Τα πραγματικά προβλήματα όμως είναι άλλα. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι τόσο με τους μειωμένους προϋπολογισμούς και τις επιπτώσεις που επιφέρουν στη φοιτητική μας καθημερινότητα, από τις απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων μέχρι τα εντατικοποιημένα και εκδικητικά προγράμματα σπουδών, τις περικοπές στη μέριμνα. Το συγκεκριμένο ζήτημα, μπορεί φαινομενικά να αφορά άμεσα τους μεγαλοετείς φοιτητές, αλλά πρέπει να αποτελέσει υπόθεση όλων μας αφού είναι όλο και πιο δύσκολο πλέον για την πλειοψηφία μέσα στις σχολές να σπουδάσει. Άρα απαιτείται και μια ενιαία απάντηση από το φοιτητικό σώμα εντός των ιδρυμάτων.
   Αποτελεί χρέος συνολικά για το φοιτητικό κίνημα να μη σταλεί καμία λίστα με ονόματα μεγαλοετών φοιτητών και να κλονίσει την κατεύθυνση που θέτει το υπουργείο στήνοντάς της εμπόδιο. Σε αυτήν την κατεύθυνση το φοιτητικό κίνημα οφείλει να δράσει συντονισμένα μέσα από συνελεύσεις σε αγωνιστική κατεύθυνση οι οποίες θα μπλοκάρουν τις διαγραφές σε πανελλαδικό επίπεδο, καθώς και θα καταδικάσουν έμπρακτα την πολιτική που τις εφαρμόζει. Οφείλουμε να δώσουμε μάχη για να μην εφαρμοστούν οι διαγραφές των φοιτητών και να συνδέσουμε τον αγώνα ενάντια στις διαγραφές με το συνολικότερο αγώνα ενάντια στο πανεπιστήμιο που επιβάλλουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ.

 Η κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχολές ανοίγει για το φοιτητικό κίνημα δύο δρόμους: ή θα αποδεχθούμε την εντατικοποίηση των σπουδών μας, θα δεχθούμε να τρέχουμε από μάθημα σε μάθημα σε ένα πανεπιστήμιο εξεταστικό κάτεργο, με συγγράμματα που θα πληρώνουμε απ’ την τσέπη μας και την ίδια στιγμή θα κοιτάμε καχύποπτα το διπλανό μας μήπως είναι «αιώνιος». Ή θα επιβάλλουμε την ανάγκη μας, να μπορούμε να σπουδάσουμε με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, χωρίς να δίνουμε ούτε 1 ευρώ! Ή θα αποδεχθούμε το πανεπιστήμιο να λειτουργεί με τα κριτήρια της αγοράς, με δίδακτρα, διάσπαση πτυχίων, διαγραφές ή θα ορθώσουμε τείχος αντίστασης στις προωθούμενες από την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις πολιτικές! Ή συνολικά θα αποδεχθούμε την υποτίμηση των ζωών μας και θα οδηγηθούμε σε ένα μέλλον ανεργίας και ελαστικής εργασίας με μπόνους την τρομοκρατία από το αφεντικό μας ή θα ανατρέψουμε το παρόν και μέλλον, που μας ετοιμάζουν και θα χτίσουμε ένα άλλο μέλλον, στα μέτρα των αναγκών μας! 

ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΑΓΡΑΨΕΤΕ!

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ! 

Γιατί είναι έτσι η εξεταστική?

   Τη στιγμή που όλοι βρισκόμαστε κάπου μεταξύ αναγνωστηρίων και διαδρόμων- τρέχοντας να δώσουμε το ένα μάθημα μετά το άλλο σε μία άνευ προηγουμένου εκδικητική-ρεβανσιστική fast-track εξεταστική- ξεκλέβουμε λίγο χρόνο για να δώσουμε τη δική μας οπτική γύρω από αυτή την κατάσταση.
   Για εμάς σίγουρα υπάρχουν ευθύνες, μόνο που δεν εντοπίζονται σε καμία περίπτωση εκεί που κάποιοι "ορθοί αναγνώστες της πραγματικότητας" θέλουν να μας πουν! Γιατί στη δικιά μας πραγματικότητα, των 1700 διαθεσιμοτήτων των διοικητικών, των επικείμενων 180.000 διαγραφών φοιτητών, του ολοένα αυξανόμενου κόστους σπουδών, του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, οι ευθύνες βαραίνουν ακριβώς αυτούς τους "αντικειμενικούς".
   Είναι οι ίδιοι που έβαζαν πλάτη -και θα βάζουν πλάτη- στο να λήξει η απεργία των διοικητικών, στο να εμπεδωθεί πλήρως το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, στο να γίνουν οι 2βδόμαδες εξεταστικές ο κανόνας και όχι η εξαίρεση( και αποδείχθηκε περίτρανα το προηγούμενο διάστημα), στο να ακολουθείται στο ακέραιο η πολιτική της κυβέρνησης -όποια κι αν είναι αυτή- και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις επιταγές της στην εκπαίδευση. Μιλάμε προφανώς για μερίδα καθηγητών αλλά και συγκεκριμένων πολτικών δυνάμεων εντός του συλλόγου μας,που συνεχώς απαξιώνουν τις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις (β΄. Γ.Σ. μελών ΔΕΠ και φοιτητών), λοιδορούν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν τους αγώνες μας, γιατί σε τελική ανάλυση έχουν συμφέρον από αυτό.
    Έχουν συμφέρον να αμαυρώνονται οι αγώνες στα μάτια των φοιτητών ώστε να υποβαθμίζονται οι συλλογικές διαδικασίες και διεκδικήσεις, και να εφαρμόζεται "αναίμακτα" η πολιτική τους.
    Για εμάς τίποτα δεν τελειώνει. Διεκδικούμε τον έλεγχο της φοιτητικής μας καθημερινότητας και όχι μόνο, διεκδικούμε κάθε μικρή και μεγάλη νίκη μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες, με ζωτανούς φοιτητικούς συλλόγους!

Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς το φασισμό...

   Μόλις 70 χρόνια μετά την ήττα των ναζί στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, η ιστορία τείνει να επαναληφθεί "σα φάρσα". Κυβερνήσεις και ΕΕ προωθούν εδώ και χρόνια με τις πολιτικές τους την αναγέννηση του τέρατος στις χώρες της Ευρώπης για να διασφαλίσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου σε βάρος των λαών. Είτε αυτό υλοποιείται με δολοφονίες μεταναστών και αγωνιστών στη σύγχρονη Ελλάδα, είτε με το πλήρως καθοδηγούμεν από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΕΕ,Ρωσία,ΗΠΑ) πραξικόπημα στην Ουκρανία. Ο στόχος είναι ένας και απόλυτα σαφής: η φίμωση κάθε φωνής που μιλάει για ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης με πρωταγωνιστή τον κόσμο της εργασίας, η τρομοκράτηση του λαού που σηκώνει κεφάλι και αγωνίζεται για μόρφωση-δουλειά-δημοκρατία, Την ώρα που η δημοκρατία τους απαγορεύει πορείες εναντίον της ΕΕ λόγω του περιεχομένου τους και συλλαμβάνει αγωνιστές, γίνεται σαφές ότι ο φασισμός δεν τσακίζεται ούτε με νομοθετικές μεταρρυθμίσεις, ούτε με επικλήσεις σε συνταγματικά τόξα, ούτε με διαφορετική διαχείριση της ίδιας πολιτικής, ούτε φυσικά με ανοργάνωτη-τυφλή βία ενάντια σε μερικούς φασίστες. Κράτος και φασίστες τσακίζονται μαζί στους δρόμους του αγώνα, ανατρέπονται από το οργανωμένο μαζικό λαϊκό κίνημα ενάντια σε κάθε κυβέρνηση και ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννά το φασισμό και τον χρησιμοποιεί.

Με το φοιτητκό μας σύλλογο,για μικρές και μεγάλες νίκες!

  Πώς έχει η κατάσταση- πώς τη ζούμε εμείς? Αυτή τη στιγμή, αν κάτι διέπει τη φοιτητική μας καθημερινότητα είναι μία νηνεμία, είναι υπερεντατικοποιημένοι ρυθμοί σπουδών με εμάς να τρέχουμε από μάθημα σε μάθημα και από εργαστήριο σε εργαστήριο,σε ένα σχήμα σπίτι-σχολή-εργαστήριο-διάβασμα-δουλειά-σπίτι. Η “ομαλότητα” όμως μόνο φαινομενική φαίνεται να είναι, καθώς ανακύπτουν συνεχώς νέα ζητήματα και προβλήματα, τα οποία, αντικειμενικά, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να μπορούμε να σπουδάσουμε, πρέπει να αντιπαλέψοyυμε.
  Μοιάζει παράλογο τη στιγμή που πολλοί από εμάς δουλέυουν, που η επίθεση στην κοινωνία και η βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ μας οδηγούν στην εξαθλίωση, να καλούμαστε να πληρώσουμε ολοένα και περισσσότερα για τις σπουδές μας.Μοιάζει παράλογο έως ύποπτο, δεδομένης της κατάστασης, να δίνονται εξωφρενικά ποσά από τον κρατικό προυπολογισμό όχι για να μειωθεί το κόστος σπουδών αλλά για να αγοραστεί πανάκριβος εξοπλισμός(στον οποίο στην πλειψηφία των περιπτώσεων δεν έχουμε καν πρόσβαση ως προπτυχιακοί) για τις σχολές. Αλλά όταν γνωρίζουμε ότι αυτά τα χρήματα είτε με τη μορφή προγραμμάτων πάνε σε μερίδα καθηγητών, είτε με τη μορφή κονδυλίων για τον εξοπλισμό των σπιν οφφ εταιριών, αναδεικνύεται ποιος στερεί, και αυτός δεν είναι άλλος παρά τα συγκεκριμένα συμφέροντα της αγοράς που θέλουν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί γι’ αυτά.Φαίνεται επίσης πώς παράγεται η έρευνα σε αυτό το πανεπιστήμιο, και πώς η γνώση και η επιστήμη λειτουργούν όχι βάσει των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας, αλλά με μοναδικό γνώμονα το κέρδος.Και στο φόντο της κρίσης, που βαθαίνει όλο και περισσότερο, οι λίγοι θέλουν να μεγιστοποίησουν το κέρδος των λίγων, και οι πολλοί καλούνται να πληρώσουν την κρίση των λίγων. Αυτοί οι πολλοί είμαστε εμείς, το κόστος το πληρώνουμε εμείς, και όσο θα εμπεδώνεται η διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας( πετσόκομα μέριμνας, συγγράμματα που δε δίνονται, αναλώσιμα που αγοράζονται από φοιτητές, απολύσεις διοικητικών, κουτσουρεμένοι προυπολογισμοί) και όσο θα εντείνεται η επιχειρηματικοποίηση (οργανισμός ΑΕΙ, συμπύκνωση της αντιδραστικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης βάσει των κατευθύνσεων της ΕΕ, δίδακτρα, φοιτητικά δάνεια, εργολαβίες), τόσο θα φτάνουμε στο ζενίθ.

  Και τι κάνουμε-πώς πετυχαίνουμε νίκες; Η πολύ πρόσφατη εμπειρία, το μικρό "αγωνιστικό σκίρτημα" του 1ου έτους μέσω συνέλευσης έτους και η κινητοποίηση του Συλλόγου Οικοτρόφων στη ΦΕΠΑ, μας έδειξε το εξής: Υπάρχουν αντικειμενικά όρια στις παραστάσεις διαμαρτυρίας μίας μερίδας του συλλόγου για ένα ζήτημα που αφορά το σύλλογο συνολικότερα. Στη ΦΕΠΑ μέσα από Γενικές Συνελέυσεις και μαχητικές αποφάσεις, πολλοί συμφοιτητές μας που είχαν μείνει απ’έξω πήραν δωμάτια. Και πραγματικά, αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα. Και το πρόβλημα πρέπει να το αναγιγνώσκουμε, να συζητάμε επ’αυτού, και συλλογικά να αποφασίζουμε για το πώς όχι απλά θα το ξεπεράσουμε, αλλά πώς θα επιβάλλουμε τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ πρόταση, τις ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ανάγκες.

  ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ απειλές ούτε ατάκες τύπου: “αφού έχετε να πληρώσετε, είναι ανεπίτρεπτο να αρνείστε”. Αλλιώς δεχόμαστε δόγματα τύπου “δεν έχεις λεφτά-εξουσία-δύναμη? Ε, η ζωή είναι άδικη για σένα” ενώ παράλληλα “έχουν και τα τυχερά τους” αυτοί που μας στερούν ακόμα και τις πιο αυτονόητες κατακτήσεις γιατί απλά “προωθούν την επιχειρηματικότητα”. Σε αυτούς θα πούμε: “Ε, όχι! Εσύ ευθύνεσαι για αυτά, εσύ μου στερείς τα στοιχειώδη, και εγώ,ΕΜΕΙΣ, είμαστε αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν, είμαστε αποφασισμένοι να νικήσουμε!”

Μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες, ως μέλη του Φοιτητικού Συλλόγου, να πάρουμε όσα μας ανήκουν!

Γιατί ή θα κερδίσουμε όλοι μαζί, ή θα χάσει ο καθένας μόνος του!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/3 ΣΤΗ 1 Μ.Μ. ΣΤΟ ΦΜ2

Δε θα πληρώσουμε για τις σπουδές μας!

    Η χθεσινή κινητοποίηση στον αντιπρόεδρο της σχολής αλλά και όλη η κουβέντα που συνεχίστηκε μετά στους διαδρόμους της σχολής με άλλους καθηγητές δείχνει για ακόμα μια φορά τη θέση που έχουμε για εκείνους στο πανεπιστήμιο της κρίσης, των επιχειρήσεων, του κεφαλαίου . Τι στιγμή που το τμήμα μας «αποτελεί ένα από τα καλύτερα τμήματα φαρμακευτικής παγκοσμίως», με άρτια εξοπλισμένα εργαστήρια, με εργαστηριακό εξοπλισμό που αγοράζεται με κονδύλια πολλών εκατομμυρίων ευρώ, βλέπουμε το ίδιο το τμήμα να μας αποκλείει από την εκπαιδευτική διαδικασία. Τη στιγμή που spin-off εταιρείες χρησιμοποιούν τα εργαστήριά μας για την έρευνα και δημιουργία νέων προ’ι’όντων με μοναδικό σκοπό το κέρδος τους, εμείς βλέπουμε τη δυνατότητα να μπούμε σ’αυτά τα εργαστήρια ως ένα προνόμιο που όσο θα βαθαίνει η κρίση θα γίνεται προνόμιο όλο και λιγότερων. Τη στιγμή που εγκρίνονται κονδύλια πολλών εκατομμυρίων ευρώ για τον εξοπλισμό των εργαστηρίων της σχολής (εξοπλισμό που ως προπτυχιακοί δεν πλησιάζουμε ποτέ-πού χρησιμοποιούνται οεο?), οι φοιτητές του πρώτου έτους καλούνται να πληρώσουν πάνω από 50 ευρώ για τα απαραίτητα αναλώσιμα για τις εργαστηριακές ασκήσεις, διαφορετικά δε θα γίνουν δεκτοί στο εργαστήριο. Τα ίδια ισχύουν και για αρκετά συγγράμματα.
    Όπως φαίνεται όμως αυτό δεν απασχολεί και πολύ αρκετούς καθηγητές μας. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνουμε εμείς και με βάση αυτά που ακούσαμε. Απ’ ότι φαίνεται το δικαίωμα ΟΛΩΝ των φοιτητών στην εκπαιδευτική διαδικασία που όσο βαθαίνει η κρίση τόσο περισσότερο προνόμιο λιγότερων θα είναι, δεν είναι ζήτημα αρκετά σημαντικό για να συζητηθεί άμεσα από τους καθηγητές, πόσο μάλλον για να βρεθεί λύση γι’ αυτό. Το τμήμα ,μας είπανε, δεν διαθέτει χρήματα για να αγοράσει εργαστηριακό εξοπλισμό για τους πρωτοετείς φοιτητές και αν αυτοί δεν έχουν να πληρώσουν –ή δεν δέχονται να το κάνουν γιατί πολύ απλά δεν τους περισσεύουν- τότε … η ζωή είναι άδικη. Εξαιρετικά αλτρουιστική και γεμάτη «ακαδημαϊκό πνεύμα» τοποθέτηση, που αν μη τι άλλο δείχνει πώς αντιμετωπίζονται οι φοιτητές σε ένα πανεπιστήμιο που όσο περισσότερο εδραιώνεται, τόσο πιο ταξικό, αμείλικτο για όσους δε μπορούν να πληρώσουν γίνεται , σε αντίθεση πάντα με τις «ευεργέτιδες» εταιρίες, οι οποίες χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης.
    Για το φοιτητικό κίνημα, ήταν πάντα αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα στην μόρφωση ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση κάθε φοιτητή. Η δημόσια και δωρεάν παιδεία δεν μας χαρίστηκε, κατακτήθηκε μέσα από τους αγώνες μας και δε σκοπεύουμε να το χαρίσουμε προς όφελος καμίας επιχείρησης, στον βωμό καμίας κρίσης τους. Παλεύουμε ο φοιτητικός μας σύλλογος να αποτελεί ασπίδα του κάθε ενός από εμάς, διεκδικούμε και παλεύουμε από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα… Υπερασπιζόμαστε και επιβάλουμε ως φοιτητικός σύλλογος ενιαία τις ανάγκες μας για δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση από το πρώτο μέχρι το τελευταίο έτος της σχολής.
                                   Δεν κάνουμε βήμα πίσω!

Φοιτητικές εστίες- μια πονεμένη ιστορία..

    Η φοιτητική μέριμνα είναι ίσως από τα πρώτα κομμάτια του εκπαιδευτικού συστήματος που πλήττει ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και η συνολική πολιτική που κυβέρνηση – Ε.Ε – Δ.Ν.Τ εφαρμόζουν. Αυτή η πολιτική μόνο στόχο έχει να φορτώσει την κρίση τους στις πλάτες του κόσμου της εργασίας, διαλύοντας εργασιασκά δικαιώματα, τσακίζοντας κάθε ίχνος κράτους κοινωνικής πρόνοιας, ξεπουλώντας εν τέλει τον δημόσιο πλούτο και βασικά κοινωνικά αγαθά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Στο κομμάτι της φοιτητικής μέριμνας, όπως και για κάθε μας ως τώρα κατάκτηση, ήταν οι κοινωνικοί και φοιτητικοί αγώνες της μεταπολίτευσης που διεκδίκησαν και πέτυχαν να μπορούν να σπουδάσουν τα παιδιά που προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Διάφορες κρατικές παροχές που συνοψίζονταν κάτω από τον γενικό τίτλο «φοιτητική μέριμνα», όπως οι εστίες, η δωρεάν σίτιση, τα δωρεάν συγγράμματα και οι εκπτώσεις στις μετακινήσεις (πάσο) κατοχύρωναν ουσιαστικά αυτό το δικαίωμα των κατώτερων τάξεων στη μόρφωση.
    Βέβαια, το τωρινό χτύπημα στη φοιτητική μέριμνα δεν είναι καινούργιο φρούτο της κρίση, αποτελεί συνέχεια όλων των προσπαθειών που στα πλαίσια της συνθήκης της Μπολόνια, έχουν γίνει με κατεύθυνση τη διαρκώς εντεινόμενη επιχειρηματικοποίηση της λειτουργίας του πανεπιστημίου. Πρώτος τους στόχος στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της παιδείας ήταν και είναι οι φοιτητικές εστίες, γιατί πραγματώνουν το αυτονόητο δικαίωμα στα παιδιά της εργατικής τάξης να σπουδάσουν με αξιοπρέπεια, καλύπτοντας τις ανάγκες τους για δημόσια και δωρεάν σίτιση και στέγαση και γιατί είναι ένας επικερδής χώρος επενδύσεων τόσο για κάποιον ιδιώτη όσο και για τα νέα Πανεπιστήμια Α.Ε. που ετοιμάζουν. Η κατάσταση που επικρατούσε στις εστίες μέχρι σήμερα ήταν πολύ προβληματική, με ασυντήρητα κτίρια, ελάχιστα δωμάτια συγκριτικά με τις πραγματικές ανάγκες, χρόνια υποστελέχωσης και αντικατάστασης του δημόσιου προσωπικού με ενοικιαζόμενο προσωπικό στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα των εργολάβων και προσπάθειες επιβολής ενοικίων και αντιδραστικών εσωτερικών κανονισμών.
Τώρα δε ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου θεσμοθετεί πλήρως την ιδιωτικοποίηση της φοιτητικής μέριμνας, καθώς προβλέπει τη δημιουργία ενός «ν.π.ι.δ. (νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου) που θα λειτουργεί με τη μορφή Α.Ε.» και θα διαχειρίζεται την περιουσία των ιδρυμάτων και το ποιες φοιτητικές παροχές θα δίνονται και με ποια κριτήρια, ενώ οι λέξεις «δωρεάν», «δημόσια», «σίτιση», «στέγαση» είναι απούσες. Επίσης, βάσει νόμου η διαχείριση των εστιών σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο περνά εξολοκλήρου στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ μέχρι πρότινος τις συνδιαχειρίζοτναν με το πρώην ΕΙΝ (Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας) – νυν ΙΝΕΔΙΒΙΜ (Ινστιτούτο Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης) και τα οικονομικά κονδύλια προέρχονταν κυρίως από κρατικές δαπάνες μέσω του ΕΙΝ. Αναγκάζουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να αναλάβουν όλα τα έξοδα των εστιών τη στιγμή που όχι μόνο δεν τους δίνουν επιπλέον κονδύλια γι αυτό το νέο έργο, αλλά τους μειώνουν στο ελάχιστο την κρατική χρηματοδότηση και επιλέγουν να τους κόψουν 70% στο περιβόητο κούρεμα του χρέους το Μάρτη του 2012.
    Τα άμεσα αποτελέσματα αυτών ήδη τα ζούμε. Ήδη περιορίστηκαν οι κάρτες σίτισης χιλιάδων φοιτητών, ήδη κόπηκαν χιλιάδες δωρεάν συγγράμματα απαραίτητα για τις σπουδές μας καθώς και υλικοτεχνικός εξοπλισμός εργαστηρίων, απολύονται χιλιάδες εργαζόμενοι, ενώ κάποια εστιατόρια και εστίες έκλεισαν! Επιπλέον, φοιτητές από πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα πλέον δεν έχουν ούτε καν το δικαίωμα υποβολής αίτησης εισδοχής σε κάποια εστία, όπως γινόταν παλαιότερα. Για παράδειγμα, στην Αθήνα όπου βάσει νόμου οι εστίες περνούν αποκλειστικά στη διαχείριση των πανεπιστήμιων, οι φοιτητές των έξι από τα εννέα πανεπιστήμια (Πάντειο, Γεωπονικό, Χαροκόπειο, ΤΕΙ Αθήνας, ΤΕΙ Πειραιά, ΠΑ.ΠΕΙ.) μένουν χωρίς εστία. Η εστία της ΦΕΑ και της ΦΕΕΜΠ μέχρι πριν την ψήφιση του νόμου στέγαζαν φοιτητές από όλες τις σχολές, ενώ τώρα επιτρέπεται να στεγάζουν φοιτητές μόνο από την ΑΣΟΟΕ και το ΕΜΠ αντίστοιχα. Επίσης, η ΑΣΟΕΕ επικαλούμενη οικονομική ανεπάρκεια έκλεισε την εστία στη Δροσοπούλου, η οποία σαν κτίριο επαναλειτούργησε λίγες μέρες μετά από ιδιώτη με ενοίκιο 200 € το μήνα, ενώ κάποιοι οικότροφοί της μεταφέρθηκαν στην εστία της ΦΕΑ - που κι αυτή πλέον πέρασε στη διοίκηση της ΑΣΟΟΕ - ενώ άλλοι έμειναν στο δρόμο ή στο ενοίκιο
     Κάποιες εστίες - εστιατόρια θα κλείσουν ή θα καταρρεύσουν καθώς πρόκειται για παλιά και ασυντήρητα κτίρια, ενώ όσες απομείνουν θα λειτουργούν κάτω από ένα νέο καθεστώς που καμία σχέση δεν θα έχει με το ρόλο της φοιτητικής μέριμνας να προσφέρει στα παιδιά της εργατικές τάξης τη δυνατότητα να σπουδάσουν. Αλλά θα αποτελεί ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις εντός και εκτός των πανεπιστημιακών τειχών και θα λειτουργεί εναρμονισμένα με την ιδιωτικοποίηση και την εντατικοποίηση των σπουδών μας συνολικότερα. Οι εστίες θα λειτουργούν με όρους αγοράς, με όρους κόστους-οφέλους, όπου τα κόστη θα μεταφέρονται σταδιακά στους φοιτητές και στις οικογένειές τους, μετατρέποντάς τες σε «ξενοδοχεία» για όσους μπορούν να καταβάλουν το απαιτούμενο ποσό. Έτσι, είναι πολύ πιθανό ιδιώτες να αναλάβουν εξ ολοκλήρου τη λειτουργία τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ενοίκια, απουσία κάθε συνδικαλιστικής παρέμβασης κλπ).
Επιπλέον, ετοιμάζουν νέους εσωτερικούς κανονισμούς όπου πέρα από τα οικονομικά ανταποδοτικά κριτήρια εισάγονται και πολύ αυστηρά ακαδημαϊκά κριτήρια εισδοχής και παραμονής στις εστίες. Ενοίκια της τάξης των 80 ευρώ, αναλυτικές βαθμολογίες κάθε χρόνο, εκδιωγμός φοιτητών σε περιόδους διακοπών για να επινοικιαστούν τα δωμάτια σε τουρίστες, αλλά τώρα σκοπεύουν να επιβάλλουν αναβαθμισμένα τέτοια κριτήρια παντού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εστία της Καλαμαριάς στη Θεσ/νίκη, όπου το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας την ανέλαβε, αλλάζοντας εντελώς τον εσωτερικό κανονισμό. Ο καινούριος κανονισμός προβλέπει μέγιστο όριο διαμονής τα «ν» έτη σπουδών, επιτρέπει στους φοιτητές να παραμένουν για το πρώτο έτος μόνο και να κάνουν εκ νέου αίτηση τη νέα χρονιά, αναγκάζοντάς τους να εγκαταλείπουν το δωμάτιό τους το καλοκαίρι, κ.ά. Για να μπορέσουν δε να κάνουν αίτηση για παραμονή στην εστία θα πρέπει να έχουν περάσει το 60% των μαθημάτων του αντίστοιχου έτους, ανεξάρτητα από την κοινωνικοοικονομική τους θέση. Αυτό είχε φέτος σαν αποτέλεσμα να πεταχτούν στο δρόμο 11 οικότροφοι της εστίας, ενώ τελικά έμειναν άδεια 20 δωμάτια της ίδιας εστίας! Προτιμούν να μείνουν κενά δωμάτια, αρκεί να επιβάλλουν το νέο εσωτερικό κανονισμό «τιμωρώντας» αυτούς που δεν προσαρμόστηκαν και «παραδειγματίζοντας» τους υπόλοιπους. Ενώ, μετά από αντιδράσεις του φοιτητικού συλλόγου ο πρύτανης δήλωσε ότι «οι περιπτώσεις θα εξεταστούν ξεχωριστά και θα ληφθούν υπόψη τα κοινωνικά κριτήρια ώστε να παρακαμφθεί ο νόμος», προσπαθώντας να διασπάσει τα ενιαία συμφέροντα του συλλόγου και να διασπείρει ατομιστικές και απολογητικές αντιλήψεις.
    Ο εσωτερικός κανονισμός είναι, λοιπόν, εκείνο το έγγραφο που καθορίζει το πώς ο εκάστοτε διαχειριστής θέλει να λειτουργεί η εστία: κριτήρια εισδοχής και παραμονής, ενοίκια και εγγυήσεις, περιορισμοί στο χρονικό διάστημα παραμονής ακόμα και παραχώρηση δωματίων και ολόκληρων ορόφων για «φιλοξενίες» - ενοικιάσεις (6ος όροφος στην Α’ ΦΕΠΑ, 14ο κτήριο στη ΝΕΕΜΠ). Καταργεί στην πράξη το δικαίωμα στη δωρεάν στέγαση και μετατρέπει τον χαρακτήρα της φοιτητικής μέριμνάς από κοινωνικό δικαίωμα σε εμπορεύσιμη παροχή. Βέβαια, πολιτικά ενεργοί εστιακοί σύλλογοι, μέσα από συλλογικές και μαχητικές κινητοποιήσεις μέχρι και πολύμηνες καταλήψεις, έχουν καταφέρει να μπλοκάρουν πολλές πτυχές του, καταφέρνοντας κανένας φοιτητής να μην πληρώσει ούτε 1€ για τη παραμονή του στην εστία, να μην εφαρμοστεί το ν+2 όριο παραμονής και να μπλοκάρουν διάφορες επιχειρηματικές βλέψεις του πανεπιστήμιου και του ΕΙΝ μέσα στις εστίες.
    Το κράτος επιλέγει να αδιαφορεί για το γεγονός ότι οι υπάρχουσες εστίες έχουν σοβαρά προβλήματα συντήρησης και καλύπτουν ελάχιστους φοιτητές σε σύγκριση με το συνολικό αριθμό όσων έχουν πραγματικά ανάγκη (μόλις 3% των φοιτητών στεγάζονται σε εστίες πανελλαδικώς). Η ανέγερση νέων εστιών ώστε να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες των φοιτητών και η συντήρηση των υπαρχουσών δομών που έχουν τεράστια προβλήματα προφανώς δεν υπάρχουν στα σχέδιά του.
    Είναι ξεκάθαρο το σχέδιο της κυβέρνησης να καταργήσει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της φοιτητικής μέριμνας και να την παραχωρήσει εξ ολοκλήρου στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Γι αυτό απ’ εδώ και πέρα θα πρέπει να υπερασπιστούμε όσα δίκαια μας ανήκουν! Να ενδυναμώσουμε την πολιτική δράση του συλλόγου μας, με βάση τα δικά μας συμφέροντα και να συνδέσουμε τους αγώνες μας με τους υπόλοιπους φοιτητικούς και εστιακούς συλλόγους.
    Είναι πλέον κάτι παραπάνω από αναγκαίο να δοθεί άμεση και μαζική απάντηση από το φοιτητικό κίνημα στις αλλαγές που προωθούνται για να προσαρμοστεί η εκπαίδευση και οι εστίες στις ανάγκες της αγοράς. Εμείς θεωρούμε αναγκαία τη σύσταση ενός ενιαίου δημόσιου φορέα διαχείρισης για όλες τις εστίες ανεξάρτητα από τα πανεπιστήμια, που θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και που θα εξασφαλίζει εστία για όλους τους φοιτητές που το έχουν πραγματικά ανάγκη σύμφωνα με κοινωνικά – οικονομικά και όχι ανταποδοτικά κριτήρια. Δε βλέπουμε σαν λύση τα επιδόματα ενοικίου και τις ενοικιάσεις δωματίων σε ξενοδοχεία (παραμόνο έως ότου ανεγερθούν νέες εστίες και συντηρηθούν οι υπάρχουσες), αφού προωθούν τον ατομικό δρόμο, κρατούν τους φοιτητές έξω από τις συλλογικές διαδικασίες και άρα διεκδικήσεις και είναι δύσκολο να ελεγχθεί η διαδικασία και τα κριτήρια με την οποία αυτά θα δίνονται. Η λύση που προτείνουμε ως αποτελεσματικότερη, είναι τα χρήματα να διατίθενται για την κατασκευή νέων εστιών και τη διαμόρφωση υπαρχόντων κτιρίων της περιουσίας των πανεπιστημίων, τα οποία μένουν ανεκμετάλλευτα, σε εστίες και τη συντήρησή τους.

Η Ε.Ε. δεν είναι το σπίτι των λαών...

Λίγες αλήθειες και πολλά ψέματα για το ζήτημα της εξεταστικής...

   Τι συνέβη στην τελευταία Γενική Συνέλευση Τμήματος; Τι ειπώθηκε; Τι θα γίνει τελικά; Για ποιο λόγο σε τελική ανάλυση να αφορά έναν φοιτητή τι μπορεί να λέγεται/αποφασίζεται σε μια ΓΣΤ; Μα γιατί προφανώς, μέσω αυτής οι καθηγητές , παίρνουν αποφάσεις για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη σχολή και άρα αποφάσεις που θα επηρεάσουν σε μικρό η μεγαλύτερο βαθμό και την καθημερινότητα των φοιτητών. Ζητήματα όπως η χρηματοδότηση του τμήματος (και η διαχείριση αυτών των χρημάτων), αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών, η εξεταστική…
   Εξεταστική; Λέξη κλειδί! Τι γίνεται τελικά με την εξεταστική; Ακούμε πολλά, από καθηγητές, συμφοιτητές μας, από την μία η την άλλη παράταξη σχετικά με τις ερχόμενες εξεταστικές, πότε ξεκινάμε, πότε τελειώνουμε, πότε θα τελειώσουμε το καλοκαίρι κλπ. Τι ισχύει και τελικά τι αποφασίστηκε στην τελευταία ΓΣΤ σχετικά με αυτό το ζήτημα; Η μάλλον τι δεν αποφασίστηκε θα προσθέταμε εμείς… Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
   Η ιστορία ξεκινάει πριν από περίπου 5 εβδομάδες όταν ένα πρωί τυχαία μάθαμε, γιατί πλέον οι φοιτητές δεν ενημερώνονται από πουθενά για την διεξαγωγή ΓΣΤ (σε αντίθεση με άλλα τμήματα όπου όλοι οι φοιτητές ενημερώνονται μέσω μέιλ(!!) από τον πρόεδρο της σχολής ), ότι σε μερικά λεπτά ξεκινούσε Συνέλευση Τμήματος. Σε εκείνη την διαδικασία, μετά από πολλές διαβουλεύσεις καταφέραμε να επιτραπεί η είσοδος σε παραπάνω από έναν φοιτητή. Εκεί -μεταξύ άλλων- ακούσαμε ότι οι ερχόμενες εξεταστικές θα είναι διάρκειας 2 εβδομάδων γιατί «ο χρόνος μας πιέζει» λόγω «της κατάστασης με την απεργία και τις καταλήψεις». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη δε μας εξέπληξε, γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο αντιδραστικό και εκδικητικό πολλές φορές είναι το τμήμα μας απέναντι σε αγώνες που ξεσπούν μέσα στο πανεπιστήμιο. Όταν το φαρμακευτικό λειτουργεί σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή επιχειρηματικοποιημένης έρευνας, μια απεργία ή ένας αγώνας ενάντια στην περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αγώνας για δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, ή μία κατάληψη που εμποδίζει αυτή την «ομαλή λειτουργία» της απρόσκοπτης έρευνας για συγκεκριμένες επιχειρήσεις, είναι λογικό να ενοχλεί κάποιους. Για να επιστρέψουμε όμως στο ζήτημα της εξεταστικής, εμείς αναγνωρίσαμε εξαρχής το αυτονόητο, ότι δηλαδή εξεταστικές fast track, σε μη βιώσιμους ρυθμούς (ακόμα και διπλές), ουσιαστικά ισοδυναμούν με χαμένα εξάμηνα εφόσον οι φοιτητές μπορεί να διδάσκονται την ύλη, αλλά με τέτοια χρονικά όρια είναι πρακτικά αδύνατο να μπορέσουν να ανταποκριθούν επιτυχώς στις εξετάσεις. Παράλληλα γνωρίζοντας ότι αυτή η κατάσταση θα ευνοούσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τα παπαγαλάκια που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αγώνες βλάπτουν –βλέπε ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, μερίδα Μεγαλοκαθηγητών , Πρετεντέρη, Τρέμη κλπ- αποφασίσαμε να προτείνουμε τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης με σκοπό ο Σύλλογος να συζητήσει, να διαμορφώσει και να πάει να επιβάλει ένα βιώσιμο πρόγραμμα εξεταστικής και άλλες ανάγκες του όπως το να παίρνουμε όλα τα συγγράμματα κλπ. Ενημερωτικά να πούμε ότι άλλοι Σύλλογοι όπως οι Φ.Σ. Φυσικού, Βιολογικού, Μαθηματικού μέσω γενικών συνελεύσεων κατάφεραν να επιβάλλουν βιώσιμες εξεταστικές 3 εβδομάδων τουλάχιστον , παρόλο που αυτό φαινόταν εξαρχής αδύνατο –κατά τους καθηγητές τους- λόγω των καταλήψεων διαρκείας στις οποίες οι Σύλλογοι είχαν προχωρήσει…
   Και κάπου εδώ αρχίζει το θέατρο του παραλόγου… Την πρόταση μας για διεξαγωγή ΓΣ δεν υπέγραψε καμία εκ των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, ΑΡΕΝ (δεν προσήλθε). Οι λόγοι; α) ότι η Παρασκευή (η μοναδική μέρα που δεν υπάρχουν εργαστήρια μαθημάτων κορμού) δεν είναι καλή μέρα (ΠΚΣ,ΠΑΣΠ) και να γίνει άλλη (ενώ ο χρόνος πίεζε ασφυκτικά) και β) ότι «εμείς δεν υπογράφουμε για συνέλευση όταν γίνονται μαθήματα» ενώ παράλληλα «διαφωνούμε με το να ζητήσουμε ένα νεκρό 3ωρο μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα για να γίνονται ΓΣ» από την πάντα-δίπλα-στον-φοιτητή ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις αποφασίσαμε να μαζέψουμε υπογραφές που να απαιτούν την διενέργεια γενικής συνέλευσης, ενημερώνοντας παράλληλα τους συμφοιτητές μας για ποιο λόγο υπογράφουν, τι θα συζητηθεί ,τι προτάσεις για την εξεταστική επεξεργαζόμασταν κλπ. Οι περίπου 120 υπογραφές που μαζέυτηκαν δε θεωρήθηκαν ικανός αριθμός για να τις δεχτούν στα σοβαρά οι καθεστωτικές δυνάμεις με αποτέλεσμα να μην υπογράψουν ξανά για την διεξαγωγή ΓΣ, υπονομεύοντας και απονομιμοποιώντας την υπόγεια… Η συνέλευση έτσι δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη απαρτία (πολλοί άκουγαν δεξιά και αριστερά ότι δεν έχουμε συνέλευση) με αποτέλεσμα τελικά 50 άτομα περίπου στο τέλος να πάμε στον Πρόεδρο της σχολής Λ.Σκαλτσούνη και να ζητήσουμε έστω να γίνει συνέλευση τμήματος άμεσα, στην οποία να καταθέσουμε τις προτάσεις μας με απόφαση Συλλόγου.
   Οι εβδομάδες πέρασαν, οι επόμενες συνελεύσεις δεν συγκέντρωσαν την απαιτούμενη απαρτία με αποτέλεσμα την ύστατη ώρα, ως Διοικητικό Συμβούλιο να αποφασίσουμε να καταθέσουμε πρόταση για παράταση των εξεταστικών για μία επιπλέον εβδομάδα, ως το ελάχιστο αίτημα που κάλυπτε τις ανάγκες του συνόλου των φοιτητών. Εκεί βέβαια η πάντα-δίπλα-στον-φοιτητή ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αποφάσισε να πετάξει τον κυβερνητικό μανδύα και να δείξει τον "κινηματικό" χαρακτήρα της λέγοντας ότι έπρεπε να γίνει… συνέλευση για αυτό το ζήτημα (εδώ γελάμε) και ότι εφόσον δεν έγινε, καταθέτει πρόταση για την εξεταστική (με παραδόσεις μαθημάτων τα Σάββατα) χωρίς να υπογράφει την πρόταση του διοικητικού συμβουλίου. Οι φοιτητικές εκλογές βλέπετε πλησιάζουν και κάπως πρέπει να φανεί στο Σύλλογο ότι δυνάμεις όπως η ΠΑΣΠ και ΔΑΠ κάτι κάνουν για τις ανάγκες του φοιτητή.
   Το τελευταίο(προς το παρόν) κεφάλαιο του έργου παίχτηκε μέσα στην τελευταία ΓΣΤ, όπου ενώ κατατέθηκε η πρόταση από το ΔΣ των φοιτητών, κατατέθηκε ακόμα μία πρόταση με υπογραφές από την ΔΑΠ. Αυτό από μόνο του αποτέλεσε αντικείμενο χλευασμού από τους ήδη-πάντα αρνητικά προδιαθετιμένους καθηγητές. Ήταν λογικό ότι εξ αρχής, χωρίς μια ενιαία πρόταση του φοιτητικού συλλόγου (έστω και μέσω ΔΣ) θα ήταν δυσκολότερο να κατακτηθεί η οποιαδήποτε νίκη μέσα εκεί. Χαρακτηριστική επίσης και η στάση μελών της ΔΑΠ που αντί να τοποθετηθούν υπέρ της πρότασης του φοιτητικού συλλόγου (στο διοικητικό συμβούλιο του οποίου είναι μέλη) , μονοπώλησαν αρχικά την κουβέντα αναλύοντας την δικιά τους πρόταση αντιλαμβανόμενοι προφανώς την ΓΣΤ ως μια διαδικασία που οι φοιτητές παρεμβαίνουν για να καρπωθούν πολιτικό όφελος και όχι για να διεκδικήσουν αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν… Από την άλλη πατώντας και στο ότι δεν υπήρχε μια ενιαία πρόταση από τον Σύλλογό μας, μεγάλο κομμάτι καθηγητών αρνήθηκε να συζητήσει έστω παράταση της εξεταστικής, με επιχειρήματα όπως «δεν θέλω να κάνω μάθημα μια εβδομάδα παραπάνω για να δώσετε εξεταστική», «κάνατε κατάληψη, ας το σκεφτόσασταν τότε» ενώ ακόμη κι όταν επισημάναμε την υπεύθυνη στάση του Φ.Συλλόγου μας και την απόφαση του σωματείου των διοικητικών υπαλλήλων για απεργία, για τις σπουδές όλων μας, απάντησαν ότι εκείνοι διαφωνούσαν με την απεργία και άρχισαν να αποχωρούν μαζικά, καθώς μας δέχτηκαν στην αίθουσα 10 λεπτά πριν από την τέλεση του αγιασμού (τυχαία πάντα).
   Κλείνοντας, και επειδή μας έχει γίνει αντιληπτή στους διαδρόμους της σχολής και όχι μόνο (προνομιακό πεδίο πολιτικής ζύμωσης για ορισμένες δυνάμεις ήταν παραδοσιακά το facebook και το twitter) μια προσπάθεια συκοφάντισης της Ε.Α.Α.Κ και του σχήματός μας λόγω αυτού του γεγονότος με ατάκες όπως «κλασσικά, τραμπούκισαν οι EAAKίτες τους καθηγητές και γιαυτό δεν πέρασε η πρόταση μας» και άλλα τέτοια λασπώδη σχόλια, έχουμε να δηλώσουμε το εξής: Αν τραμπούκος είσαι όταν πολεμάς τον ατομικό δρόμο και τον κοινωνικό κανιβαλισμό αντιπαραβάλλοντας τις συλλογικές διαδικασίες και τον μαζικό οργανωμένο αγώνα, αν τραμπούκος είσαι επειδή δεν συνδιαλέγεσαι με το μπλοκ των μεγαλοκαθηγητάδων και των επιχειρήσεων αλλά αντίθετα σηκώνεις ανάστημα απέναντι τους διεκδικώντας από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα συλλογικά, αν τραμπούκος είσαι επειδή δε λες τα πράγματα είναι έτσι και δεν αλλάζουν , αλλά ότι το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τον κόσμο, τότε ΝΑΙ είμαστε «τραμπούκοι» και είμαστε περήφανοι γιαυτό!Ως συμπέρασμα για εμάς και όχι μόνο,απ’ όσο χρόνο δαπανήσαμε για το αυτονόητο αίτημα να έχουμε εξεταστική 3 εβδομάδων,βγαίνει το εξής: διεκδικούμε το χρόνο που μας είναι αναγκαίος για τις σπουδές μας, για διαφορετικούς λόγους από άλλες πολιτικές δυνάμεις του Συλλόγου .Πάντα θα παλεύουμε και θα διεκδικούμε σαν κομμάτι των φοιτητών του Συλλόγου μας.Όσοι παρεμπόδισαν το να συζητήσουμε ως Σύλλογος,θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να μιλούν εκ μέρους όλων ημών. Μόνο ο Σύλλογός μας μπορεί να καταφέρει πραγματικά από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο και καμία πολιτική δύναμη που δρα έξω ή εναντίον του.
Ενάντια στον ατομικό-κανιβαλικό δρόμο, την συνδιαλλαγή και τα κομπρεμί με τους καθηγητές , για την επιβολή των αναγκών μας (μικρών-μεγάλων) με όλη την εξουσία στις Γενικές μας συνελεύσεις!

Μπορούμε να μένουμε αδρανείς;

Συνέλευση..;Μπα,έχω διάβασμα..Δεν καταφέρνουμε τίποτα έτσι..Εκεί τσακώνονται μόνο, μεταξύ τους!

   Όλοι ασφαλώς, θυμόμαστε τη μέρα που γίναμε επίσημα φοιτητές της Φαρμακευτικής. Εκείνη τη μέρα όμως δεν αποκτήσαμε μόνο τη δυνατότητα να παρακολουθούμε μαθήματα και εργαστήρια και να διαβάζουμε, ώστε να πάρουμε το πτυχίο μας και στη συνέχεια να ασκήσουμε το επάγγελμά μας όπως εμείς θελήσουμε. Εκείνη τη μέρα αποκτήσαμε, επίσης, τη δυνατότητα να είμαστε μέλη του Φοιτητικού Συλλόγου Φαρμακευτικής. Τι πάει να πει όμως το να είσαι ένα μέλος και πόσο μάλλον ένα ενεργό μέλος του Φοιτητικού σου συλλόγου ;
    Ας δούμε αρχικά τι είναι ο φοιτητικός σύλλογος: είναι το συλλογικό όργανο με το οποίο οι φοιτητές διεκδικούν και υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους μέσω των αποφάσεων που λαμβάνουν μέσα από τα όργανα του συλλόγου. Τα όργανα αυτά όπως γνωρίζουμε είναι η Γενική Συνέλευση (που είναι και το ανώτερο όργανο του συλλόγου) και το Διοικητικό Συμβούλιο. Γιατί όμως η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτερο όργανο του συλλόγου και γιατί ως ΕΑΑΚ έχουμε την πάγια θέση «Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις» ; Γιατί είναι μία διαδικασία αμεσοδημοκρατική, οργανωμένη από τα κάτω. Είναι δηλαδή μία διαδικασία που δίνει τη δυνατότητα σε όλα τα μέλη του συλλόγου να τοποθετηθούν, να συζητήσουν, να πάρουν απόφαση να σχεδιάσουν τις δράσεις τους για το επόμενο διάστημα που αφορούν ζητήματα της σχολής τους, του Πανεπιστημίου και όλης της κοινωνίας, γενικότερα. Η απόφαση μίας Γενικής συνέλευσης είναι το πολιτικό εκείνο πλαίσιο που έχει ψηφιστεί από την πλειοψηφία των μελών του φοιτητικού συλλόγου που παρακολούθησαν τη διαδικασία. Η διαδικασία αυτή δεν έχει καμία σχέση με το Δ.Σ στο οποίο συμμετέχουν 7 «εκπρόσωποι» του Συλλόγου ανάλογα με τα αποτελέσματα στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές, στην ουσία οι 7 «πεφωτισμένοι» που αναλαμβάνουν να αντιπροσωπεύσουν έναν ολόκληρο Σύλλογο. Η Γενική Συνέλευση που θέλουμε,που θα μας οδηγήσει σε αποτελεσματική δράση του Συλλόγου, δεν είναι όργανο μόνο των φοιτητών που συμμετέχουν σε σχήματα ή παρατάξεις, δεν διεξάγονται μόνο σε κινηματικές περιόδους,είναι μαζικές και υπόθεση όλων μας.
    Είναι πραγματικό γεγονός το ότι ο σύλλογος μας έχει να συνεδριάσει περίπου δύο μήνες. Αυτό από τη μία μεριά οφείλεται στις λογικές οι οποίες τόσα χρόνια μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους καλλιεργούν τη λογική της διεκδίκησης δικαιωμάτων των φοιτητών μέσα από τα ρουσφέτια και τις διαπραγματεύσεις με καθηγητές και κυβερνήσεις και απονομιμοποιούν αγώνες ολόκληρων φοιτητικών συλλόγων και σωματείων εργαζομένων π.χ.με τη δικαιολογία των χαμένων εξεταστικών και χαμένων εξαμήνων. Από την άλλη τόσο η δυσμενής οικονομική κατάσταση της πλειοψηφίας πλέον των φοιτητών (αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ε.Ε, του κεφαλαίου που οδηγούν όλο και περισσότερο κόσμο στην εξαθλίωση) όσο και το όλο και πιο εντατικοποιημένο πρόγραμμα σπουδών μας, ωθούν όλο και περισσότερους από εμάς να απαξιώνουμε τα συλλογικά μας όργανα και να απέχουμε από αυτά.
    Το ζήτημα είναι όμως ότι αυτή η επαναλαμβανόμενη αποχή από τις Γενικές Συνελεύσεις,η ακύρωση των συνεδριάσεών μας αυτόματα αναιρεί και τη σημασία του καθενός μας να είναι μέλος του φοιτητικού του συλλόγου. Γιατί η πραγματική σημασία ενός ενεργού μέλους του είναι να διεκδικεί τα δικαιώματα που του στερούνται, να υπερασπίζεται τα κεκτημένα που με αγώνες έχουν κατακτήσει οι προηγούμενες γενιές φοιτητών, να αγωνίζεται με το συνάδελφό του ενάντια στην εξαθλίωση που του επιβάλλουν. Και αν ακόμα δεν πιστεύουμε τη δύναμη του συλλογικού αγώνα ας αναλογιστούμε το ότι οι φοιτητές μέσα από αγωνιστικές Γενικές Συνελεύσεις μπόρεσαν από τη στιγμή που εδραιώθηκε η έννοια του συλλόγου μέχρι και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν να καταφέρουν από μικρές υλικές μέχρι μεγάλες κατακτήσεις.Οι φοιτητές τόσα χρόνια βρίσκονται σε κάθε αγώνα,πλάι στους εργαζόμενους,σε κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη για την ανατροπή της συνολικής επίθεσης που εξαπολύει απέναντι στην κοινωνία η κυβέρνηση με τις ευλογίες της ΕΕ. Από το να διεκδικήσουν δηλαδή, αναλώσιμα, συγγράμματα που είχαν κοπεί, βιώσιμα προγράμματα εξαμήνου και εξεταστικής, δωρεάν σίτιση και στέγαση, μέχρι και να μπλοκάρουν αντιδραστικούς νόμους.Από την εποχή του Αρσένη και της Γιαννάκου,μέχρι της Διαμαντοπούλου και του Αρβανιτόπουλου οι προσπάθειές τους να διαλύσουν τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευσης μας βρήκαν απέναντί τους!
    Η αλήθεια είναι όμως ότι αυτό το διάστημα στο οποίο οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν συνεδριάζουν, οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην παιδεία, στην υγεία και στην κοινωνία γενικότερα δεν έχουν σταματήσει, τουναντίον.Εξακολουθούμε να βλέπουμε τα προβλήματα της διαθεσιμότητας των διοικητικών,και σε λίγο θα βλέπουμε τα αποτελέσματα των απολύσεών τους,και της..επαναπρόσληψής τους με ακόμη χειρότερες σχέσεις εργασίας.Η εξεταστική μας εκδικητικά μειώθηκε και ο Σύλλογός μας δεν είχε τοποθέτηση συνολικά πάνω σε αυτό.Στις εστίες πετούν έκω συναδέλφους μας και βάζουν κριτήριο σε ανέργους συμφοιτητές μας να μην μπορούν να σιτίζονται δωρεάν! Ο πρότυπος οργανισμός ΑΕΙ έρχεται να εντείνει τους ταξικούς φραγμούς στα Πανεπιστήμια σύμφωνος με τις κατευθύνσεις για επιβολή διδάκτρων σε προπτυχιακούς φοιτητές, την επιβολή κριτηρίων σε σίτιση και στέγαση, την καθιέρωση φοιτητικών δανείων. Επίσης ο οργανισμός αυτός προβλέπει την υποβάθμιση του γνωστικού αντικειμένου και τη διάσπασή του σε κύκλους σπουδών, καθώς και τη διαχείρηση των πόρων του Πανεπιστημίου από εταιρίες και ιδιώτες. Ταυτόχρονα στον τομέα της υγείας με το νέο νομοσχέδιο τίθενται σε διαθεσιμότητα μεγάλο μέρος του ιατρικού και διοικητικού προσωπικού των νοσοκομείων και προωθείται η πλήρης κατάργηση των δημόσιων δομών περίθαλψης και η μόνιμη εγκαθίδρυση των ιδιωτικών ιατρικών κέντρων.
Για όλα αυτά λοιπόν που έρχονται να καταβαραθρώσουν ακόμα περισσότερο τον ήδη πληττόμενο λαό, θεωρούμε απαραίτητο ότι ο σύλλογος πρέπει να συνεδριάσει άμεσα. Είναι αναγκαίο να τοποθετηθεί και να αποφασίσει πάνω στο πως θα οργανωθεί και θα αντιπαλέψει την επίθεση που δέχεται από τη βάρβαρη αυτή πολιτική της εξαθλίωσης όπως κάνουν μέχρι και σήμερα οι γιατροί του Ε.Ο.Π.Π.Υ., όπως έκαναν το προηγούμενο διάστημα οι διοικητικοί υπάλληλοι, όπως έκαναν τόσα χρόνια οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι για να κατακτήσουν όλα αυτά που θέλουν τώρα να μας πάρουν πίσω η κυβέρνηση και οι ολοκληρωτικοί μηχανισμοί όπως αυτός της Ε.Ε.
Γιατί οι συλλογικοί αγώνες για την ανατροπή τους δεν είναι απλά ακόμα άλλη μία λύση, είναι η μόνη λύση.