Τι συνέβη στην τελευταία Γενική Συνέλευση Τμήματος; Τι ειπώθηκε; Τι θα γίνει τελικά; Για ποιο λόγο σε τελική ανάλυση να αφορά έναν φοιτητή τι μπορεί να λέγεται/αποφασίζεται σε μια ΓΣΤ; Μα γιατί προφανώς, μέσω αυτής οι καθηγητές , παίρνουν αποφάσεις για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη σχολή και άρα αποφάσεις που θα επηρεάσουν σε μικρό η μεγαλύτερο βαθμό και την καθημερινότητα των φοιτητών. Ζητήματα όπως η χρηματοδότηση του τμήματος (και η διαχείριση αυτών των χρημάτων), αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών, η εξεταστική…
Εξεταστική; Λέξη κλειδί! Τι γίνεται τελικά με την εξεταστική; Ακούμε πολλά, από καθηγητές, συμφοιτητές μας, από την μία η την άλλη παράταξη σχετικά με τις ερχόμενες εξεταστικές, πότε ξεκινάμε, πότε τελειώνουμε, πότε θα τελειώσουμε το καλοκαίρι κλπ. Τι ισχύει και τελικά τι αποφασίστηκε στην τελευταία ΓΣΤ σχετικά με αυτό το ζήτημα; Η μάλλον τι δεν αποφασίστηκε θα προσθέταμε εμείς… Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η ιστορία ξεκινάει πριν από περίπου 5 εβδομάδες όταν ένα πρωί τυχαία μάθαμε, γιατί πλέον οι φοιτητές δεν ενημερώνονται από πουθενά για την διεξαγωγή ΓΣΤ (σε αντίθεση με άλλα τμήματα όπου όλοι οι φοιτητές ενημερώνονται μέσω μέιλ(!!) από τον πρόεδρο της σχολής ), ότι σε μερικά λεπτά ξεκινούσε Συνέλευση Τμήματος. Σε εκείνη την διαδικασία, μετά από πολλές διαβουλεύσεις καταφέραμε να επιτραπεί η είσοδος σε παραπάνω από έναν φοιτητή. Εκεί -μεταξύ άλλων- ακούσαμε ότι οι ερχόμενες εξεταστικές θα είναι διάρκειας 2 εβδομάδων γιατί «ο χρόνος μας πιέζει» λόγω «της κατάστασης με την απεργία και τις καταλήψεις». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη δε μας εξέπληξε, γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο αντιδραστικό και εκδικητικό πολλές φορές είναι το τμήμα μας απέναντι σε αγώνες που ξεσπούν μέσα στο πανεπιστήμιο. Όταν το φαρμακευτικό λειτουργεί σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή επιχειρηματικοποιημένης έρευνας, μια απεργία ή ένας αγώνας ενάντια στην περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αγώνας για δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, ή μία κατάληψη που εμποδίζει αυτή την «ομαλή λειτουργία» της απρόσκοπτης έρευνας για συγκεκριμένες επιχειρήσεις, είναι λογικό να ενοχλεί κάποιους. Για να επιστρέψουμε όμως στο ζήτημα της εξεταστικής, εμείς αναγνωρίσαμε εξαρχής το αυτονόητο, ότι δηλαδή εξεταστικές fast track, σε μη βιώσιμους ρυθμούς (ακόμα και διπλές), ουσιαστικά ισοδυναμούν με χαμένα εξάμηνα εφόσον οι φοιτητές μπορεί να διδάσκονται την ύλη, αλλά με τέτοια χρονικά όρια είναι πρακτικά αδύνατο να μπορέσουν να ανταποκριθούν επιτυχώς στις εξετάσεις. Παράλληλα γνωρίζοντας ότι αυτή η κατάσταση θα ευνοούσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τα παπαγαλάκια που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αγώνες βλάπτουν –βλέπε ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, μερίδα Μεγαλοκαθηγητών , Πρετεντέρη, Τρέμη κλπ- αποφασίσαμε να προτείνουμε τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης με σκοπό ο Σύλλογος να συζητήσει, να διαμορφώσει και να πάει να επιβάλει ένα βιώσιμο πρόγραμμα εξεταστικής και άλλες ανάγκες του όπως το να παίρνουμε όλα τα συγγράμματα κλπ. Ενημερωτικά να πούμε ότι άλλοι Σύλλογοι όπως οι Φ.Σ. Φυσικού, Βιολογικού, Μαθηματικού μέσω γενικών συνελεύσεων κατάφεραν να επιβάλλουν βιώσιμες εξεταστικές 3 εβδομάδων τουλάχιστον , παρόλο που αυτό φαινόταν εξαρχής αδύνατο –κατά τους καθηγητές τους- λόγω των καταλήψεων διαρκείας στις οποίες οι Σύλλογοι είχαν προχωρήσει…
Και κάπου εδώ αρχίζει το θέατρο του παραλόγου… Την πρόταση μας για διεξαγωγή ΓΣ δεν υπέγραψε καμία εκ των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, ΑΡΕΝ (δεν προσήλθε). Οι λόγοι; α) ότι η Παρασκευή (η μοναδική μέρα που δεν υπάρχουν εργαστήρια μαθημάτων κορμού) δεν είναι καλή μέρα (ΠΚΣ,ΠΑΣΠ) και να γίνει άλλη (ενώ ο χρόνος πίεζε ασφυκτικά) και β) ότι «εμείς δεν υπογράφουμε για συνέλευση όταν γίνονται μαθήματα» ενώ παράλληλα «διαφωνούμε με το να ζητήσουμε ένα νεκρό 3ωρο μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα για να γίνονται ΓΣ» από την πάντα-δίπλα-στον-φοιτητή ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις αποφασίσαμε να μαζέψουμε υπογραφές που να απαιτούν την διενέργεια γενικής συνέλευσης, ενημερώνοντας παράλληλα τους συμφοιτητές μας για ποιο λόγο υπογράφουν, τι θα συζητηθεί ,τι προτάσεις για την εξεταστική επεξεργαζόμασταν κλπ. Οι περίπου 120 υπογραφές που μαζέυτηκαν δε θεωρήθηκαν ικανός αριθμός για να τις δεχτούν στα σοβαρά οι καθεστωτικές δυνάμεις με αποτέλεσμα να μην υπογράψουν ξανά για την διεξαγωγή ΓΣ, υπονομεύοντας και απονομιμοποιώντας την υπόγεια… Η συνέλευση έτσι δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη απαρτία (πολλοί άκουγαν δεξιά και αριστερά ότι δεν έχουμε συνέλευση) με αποτέλεσμα τελικά 50 άτομα περίπου στο τέλος να πάμε στον Πρόεδρο της σχολής Λ.Σκαλτσούνη και να ζητήσουμε έστω να γίνει συνέλευση τμήματος άμεσα, στην οποία να καταθέσουμε τις προτάσεις μας με απόφαση Συλλόγου.
Οι εβδομάδες πέρασαν, οι επόμενες συνελεύσεις δεν συγκέντρωσαν την απαιτούμενη απαρτία με αποτέλεσμα την ύστατη ώρα, ως Διοικητικό Συμβούλιο να αποφασίσουμε να καταθέσουμε πρόταση για παράταση των εξεταστικών για μία επιπλέον εβδομάδα, ως το ελάχιστο αίτημα που κάλυπτε τις ανάγκες του συνόλου των φοιτητών. Εκεί βέβαια η πάντα-δίπλα-στον-φοιτητή ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αποφάσισε να πετάξει τον κυβερνητικό μανδύα και να δείξει τον "κινηματικό" χαρακτήρα της λέγοντας ότι έπρεπε να γίνει… συνέλευση για αυτό το ζήτημα (εδώ γελάμε) και ότι εφόσον δεν έγινε, καταθέτει πρόταση για την εξεταστική (με παραδόσεις μαθημάτων τα Σάββατα) χωρίς να υπογράφει την πρόταση του διοικητικού συμβουλίου. Οι φοιτητικές εκλογές βλέπετε πλησιάζουν και κάπως πρέπει να φανεί στο Σύλλογο ότι δυνάμεις όπως η ΠΑΣΠ και ΔΑΠ κάτι κάνουν για τις ανάγκες του φοιτητή.
Το τελευταίο(προς το παρόν) κεφάλαιο του έργου παίχτηκε μέσα στην τελευταία ΓΣΤ, όπου ενώ κατατέθηκε η πρόταση από το ΔΣ των φοιτητών, κατατέθηκε ακόμα μία πρόταση με υπογραφές από την ΔΑΠ. Αυτό από μόνο του αποτέλεσε αντικείμενο χλευασμού από τους ήδη-πάντα αρνητικά προδιαθετιμένους καθηγητές. Ήταν λογικό ότι εξ αρχής, χωρίς μια ενιαία πρόταση του φοιτητικού συλλόγου (έστω και μέσω ΔΣ) θα ήταν δυσκολότερο να κατακτηθεί η οποιαδήποτε νίκη μέσα εκεί. Χαρακτηριστική επίσης και η στάση μελών της ΔΑΠ που αντί να τοποθετηθούν υπέρ της πρότασης του φοιτητικού συλλόγου (στο διοικητικό συμβούλιο του οποίου είναι μέλη) , μονοπώλησαν αρχικά την κουβέντα αναλύοντας την δικιά τους πρόταση αντιλαμβανόμενοι προφανώς την ΓΣΤ ως μια διαδικασία που οι φοιτητές παρεμβαίνουν για να καρπωθούν πολιτικό όφελος και όχι για να διεκδικήσουν αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν… Από την άλλη πατώντας και στο ότι δεν υπήρχε μια ενιαία πρόταση από τον Σύλλογό μας, μεγάλο κομμάτι καθηγητών αρνήθηκε να συζητήσει έστω παράταση της εξεταστικής, με επιχειρήματα όπως «δεν θέλω να κάνω μάθημα μια εβδομάδα παραπάνω για να δώσετε εξεταστική», «κάνατε κατάληψη, ας το σκεφτόσασταν τότε» ενώ ακόμη κι όταν επισημάναμε την υπεύθυνη στάση του Φ.Συλλόγου μας και την απόφαση του σωματείου των διοικητικών υπαλλήλων για απεργία, για τις σπουδές όλων μας, απάντησαν ότι εκείνοι διαφωνούσαν με την απεργία και άρχισαν να αποχωρούν μαζικά, καθώς μας δέχτηκαν στην αίθουσα 10 λεπτά πριν από την τέλεση του αγιασμού (τυχαία πάντα).
Κλείνοντας, και επειδή μας έχει γίνει αντιληπτή στους διαδρόμους της σχολής και όχι μόνο (προνομιακό πεδίο πολιτικής ζύμωσης για ορισμένες δυνάμεις ήταν παραδοσιακά το facebook και το twitter) μια προσπάθεια συκοφάντισης της Ε.Α.Α.Κ και του σχήματός μας λόγω αυτού του γεγονότος με ατάκες όπως «κλασσικά, τραμπούκισαν οι EAAKίτες τους καθηγητές και γιαυτό δεν πέρασε η πρόταση μας» και άλλα τέτοια λασπώδη σχόλια, έχουμε να δηλώσουμε το εξής: Αν τραμπούκος είσαι όταν πολεμάς τον ατομικό δρόμο και τον κοινωνικό κανιβαλισμό αντιπαραβάλλοντας τις συλλογικές διαδικασίες και τον μαζικό οργανωμένο αγώνα, αν τραμπούκος είσαι επειδή δεν συνδιαλέγεσαι με το μπλοκ των μεγαλοκαθηγητάδων και των επιχειρήσεων αλλά αντίθετα σηκώνεις ανάστημα απέναντι τους διεκδικώντας από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα συλλογικά, αν τραμπούκος είσαι επειδή δε λες τα πράγματα είναι έτσι και δεν αλλάζουν , αλλά ότι το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τον κόσμο, τότε ΝΑΙ είμαστε «τραμπούκοι» και είμαστε περήφανοι γιαυτό!Ως συμπέρασμα για εμάς και όχι μόνο,απ’ όσο χρόνο δαπανήσαμε για το αυτονόητο αίτημα να έχουμε εξεταστική 3 εβδομάδων,βγαίνει το εξής: διεκδικούμε το χρόνο που μας είναι αναγκαίος για τις σπουδές μας, για διαφορετικούς λόγους από άλλες πολιτικές δυνάμεις του Συλλόγου .Πάντα θα παλεύουμε και θα διεκδικούμε σαν κομμάτι των φοιτητών του Συλλόγου μας.Όσοι παρεμπόδισαν το να συζητήσουμε ως Σύλλογος,θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να μιλούν εκ μέρους όλων ημών. Μόνο ο Σύλλογός μας μπορεί να καταφέρει πραγματικά από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο και καμία πολιτική δύναμη που δρα έξω ή εναντίον του.
Ενάντια στον ατομικό-κανιβαλικό δρόμο, την συνδιαλλαγή και τα κομπρεμί με τους καθηγητές , για την επιβολή των αναγκών μας (μικρών-μεγάλων) με όλη την εξουσία στις Γενικές μας συνελεύσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου