Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Με το φοιτητκό μας σύλλογο,για μικρές και μεγάλες νίκες!

  Πώς έχει η κατάσταση- πώς τη ζούμε εμείς? Αυτή τη στιγμή, αν κάτι διέπει τη φοιτητική μας καθημερινότητα είναι μία νηνεμία, είναι υπερεντατικοποιημένοι ρυθμοί σπουδών με εμάς να τρέχουμε από μάθημα σε μάθημα και από εργαστήριο σε εργαστήριο,σε ένα σχήμα σπίτι-σχολή-εργαστήριο-διάβασμα-δουλειά-σπίτι. Η “ομαλότητα” όμως μόνο φαινομενική φαίνεται να είναι, καθώς ανακύπτουν συνεχώς νέα ζητήματα και προβλήματα, τα οποία, αντικειμενικά, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να μπορούμε να σπουδάσουμε, πρέπει να αντιπαλέψοyυμε.
  Μοιάζει παράλογο τη στιγμή που πολλοί από εμάς δουλέυουν, που η επίθεση στην κοινωνία και η βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ μας οδηγούν στην εξαθλίωση, να καλούμαστε να πληρώσουμε ολοένα και περισσσότερα για τις σπουδές μας.Μοιάζει παράλογο έως ύποπτο, δεδομένης της κατάστασης, να δίνονται εξωφρενικά ποσά από τον κρατικό προυπολογισμό όχι για να μειωθεί το κόστος σπουδών αλλά για να αγοραστεί πανάκριβος εξοπλισμός(στον οποίο στην πλειψηφία των περιπτώσεων δεν έχουμε καν πρόσβαση ως προπτυχιακοί) για τις σχολές. Αλλά όταν γνωρίζουμε ότι αυτά τα χρήματα είτε με τη μορφή προγραμμάτων πάνε σε μερίδα καθηγητών, είτε με τη μορφή κονδυλίων για τον εξοπλισμό των σπιν οφφ εταιριών, αναδεικνύεται ποιος στερεί, και αυτός δεν είναι άλλος παρά τα συγκεκριμένα συμφέροντα της αγοράς που θέλουν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί γι’ αυτά.Φαίνεται επίσης πώς παράγεται η έρευνα σε αυτό το πανεπιστήμιο, και πώς η γνώση και η επιστήμη λειτουργούν όχι βάσει των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας, αλλά με μοναδικό γνώμονα το κέρδος.Και στο φόντο της κρίσης, που βαθαίνει όλο και περισσότερο, οι λίγοι θέλουν να μεγιστοποίησουν το κέρδος των λίγων, και οι πολλοί καλούνται να πληρώσουν την κρίση των λίγων. Αυτοί οι πολλοί είμαστε εμείς, το κόστος το πληρώνουμε εμείς, και όσο θα εμπεδώνεται η διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας( πετσόκομα μέριμνας, συγγράμματα που δε δίνονται, αναλώσιμα που αγοράζονται από φοιτητές, απολύσεις διοικητικών, κουτσουρεμένοι προυπολογισμοί) και όσο θα εντείνεται η επιχειρηματικοποίηση (οργανισμός ΑΕΙ, συμπύκνωση της αντιδραστικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης βάσει των κατευθύνσεων της ΕΕ, δίδακτρα, φοιτητικά δάνεια, εργολαβίες), τόσο θα φτάνουμε στο ζενίθ.
  Και τι κάνουμε-πώς πετυχαίνουμε νίκες; Η πολύ πρόσφατη εμπειρία, το μικρό "αγωνιστικό σκίρτημα" του 1ου έτους μέσω συνέλευσης έτους και η κινητοποίηση του Συλλόγου Οικοτρόφων στη ΦΕΠΑ, μας έδειξε το εξής: Υπάρχουν αντικειμενικά όρια στις παραστάσεις διαμαρτυρίας μίας μερίδας του συλλόγου για ένα ζήτημα που αφορά το σύλλογο συνολικότερα. Στη ΦΕΠΑ μέσα από Γενικές Συνελέυσεις και μαχητικές αποφάσεις, πολλοί συμφοιτητές μας που είχαν μείνει απ’έξω πήραν δωμάτια. Και πραγματικά, αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα. Και το πρόβλημα πρέπει να το αναγιγνώσκουμε, να συζητάμε επ’αυτού, και συλλογικά να αποφασίζουμε για το πώς όχι απλά θα το ξεπεράσουμε, αλλά πώς θα επιβάλλουμε τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ πρόταση, τις ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ανάγκες.
  ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ απειλές ούτε ατάκες τύπου: “αφού έχετε να πληρώσετε, είναι ανεπίτρεπτο να αρνείστε”. Αλλιώς δεχόμαστε δόγματα τύπου “δεν έχεις λεφτά-εξουσία-δύναμη? Ε, η ζωή είναι άδικη για σένα” ενώ παράλληλα “έχουν και τα τυχερά τους” αυτοί που μας στερούν ακόμα και τις πιο αυτονόητες κατακτήσεις γιατί απλά “προωθούν την επιχειρηματικότητα”. Σε αυτούς θα πούμε: “Ε, όχι! Εσύ ευθύνεσαι για αυτά, εσύ μου στερείς τα στοιχειώδη, και εγώ,ΕΜΕΙΣ, είμαστε αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν, είμαστε αποφασισμένοι να νικήσουμε!”
Μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες, ως μέλη του Φοιτητικού Συλλόγου, να πάρουμε όσα μας ανήκουν!
Γιατί ή θα κερδίσουμε όλοι μαζί, ή θα χάσει ο καθένας μόνος του!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/3 ΣΤΗ 1 Μ.Μ. ΣΤΟ ΦΜ2

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σελίδες